راعی
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
«راعی»، مشتقی از کلمۀ «رعی» است و رعی به معنی نگهداری و مراقبت از گله و مرادف با شبانی است و رعایت به معنای وسیع آن به معنای مراقبت توأم با نوعی هدایت به کار می‌رود. راعی و رعیت در فرهنگ اسلامی مفهوم سیاسی دارد و در متون اسلامی به معنای متبوع و مسئول آمده است. «كُلُّكُمْ رَاعٍ وَ كُلُّكُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِيَّتِهِ»[۱]. و به همین معنا رعیت به مردم و امت رهرو اطلاق شده است مانند: «فَإِذَا أَدَّتْ الرَّعِيَّةُ إِلَى الْوَالِي»[۲]. «حَقُّ الْوَالِي عَلَى الرَّعِيَّةِ وَ حَقُّ الرَّعِيَّةِ عَلَى الْوَالِي»[۳]. «فَلَيْسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِيَّةُ إِلَّا بِصَلَاحِ الْوُلَاةِ»[۴].[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ مجموعه ورام، ص۶.
- ↑ نهج البلاغه، ۲۱۴.
- ↑ نهج البلاغه، ۲۱۴.
- ↑ نهج البلاغه، ۲۱۴.
- ↑ فقه سیاسی، ج۲، ص۱۵۱.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی ج۲، ص۹۱.