الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده
- پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر آنان در ذیل دیده می‌شود
-
-
-
-
-
- از جمله علائم حتمیۀ پیش از ظهور صیحه و ندای آسمانی است. صیحه به صدا و ندا اطلاق می‌شود که شب بیست و سوم ماه رمضان از آسمان شنیده می‌شود و هر جمعیتی آن را به زبان خویش می‌شنود. این ندا از جبرئیل امین است، که به زبانی رسا چنین اعلام می‌کند: «صبح نزدیک شد، بدانید که حق با مهدی(ع) و شیعیان اوست». دلیل برخاستن این صیحه آسمانی برای توجه دادن مردم به نزدیکی ظهور و به وجود آوردن آمادگی درونی در میان مؤمنان مخلص است. محتوای ندای آسمانی، معرفی حضرت مهدی(ع) و نیز حقانیت حضرت علی(ع) و رستگاری شیعیان او است.
- مضمون ندای آسمانی را می‌توان به دو قسمت إخباری و انشائی تقسیم کرد:
- مراد از محتوای إخباری، مطالبی است که قالب دستوری ندارد و برای آگاهی مخاطبان است. بیشترین مطالبی که به عنوان محتوای اخباری در ندای آسمانی مطرح شده، معرفی حضرت مهدی(ع) به نام و نسب است و پس از آن، در ندای دوّم، برحق بودن حضرت علی(ع) و پیروانشان مطرح می‌شود تا کسانی که حضرت مهدی(ع) را با نام و نسب نشناخته‌اند، به وسیله شیعیان حضرت علی(ع) که در جهان شناخته شده‌اند، ایشان را بشناسند. و....
- و مراد از محتوای انشایی، مطالبی است که قالب دستوری دارد و شنونده را به انجام اموری فرا می‌خواند. در محتوای انشایی دستور پیروی از حضرت مهدی(ع) است.