تورات در معارف مهدوی

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۳ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۰۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث تورات است. "تورات" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تورات (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

تورات در فرهنگنامه آخرالزمان

تورات کتاب آسمانی قوم یهود است که بر حضرت موسی(ع) به صورت لوح‌هایی نازل می‌شد. این الواح جزو میراث انبیاست و دست به دست در بین انبیا و اوصیا منتقل شده و اکنون نزد امام زمان(ع) است. حضرت مهدی(ع) آنها را در زمان ظهور از غاری در انطاکیه خارج می‌کند. در تورات به آمدن منجی آخر الزمان و حکم‌رانی صالحان و ریشه‌کن شدن ظلم و بیداد اشاره شده است. در این اخبار گسترش عدالت و یاری ستمدیدگان را در آن ایام یادآور می‌شود و جهان برای همیشه شاهد برکت و راستی خواهد بود، و در جای دیگر اشاره به حوادث پیش از ظهور می‌نماید و حکایت از آشوب و تزلزل در امت‌ها دارد و پس از آن به آمدن شخصی بشارت می‌دهد که برترین شخص در میان امت‌ها است[۱].

در قرآن کریم نیز ما شاهد آیه‌ای هستیم که خداوند خبر از بشارت ظهور در کتاب تورات می‌دهد: ﴿وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ[۲]. امام صادق(ع) در حدیثی فرمود: مهدی(ع) قیام خواهد نمود... سپس به انطاکیه رفته و کتاب‌های خدا (که بر پیامبران نازل می‌شده) از آن غار خارج خواهد کرد و تورات و انجیل و زبور را بیرون خواهد آورد، و در میان هر ملتی با احکام کتاب آسمانی خودشان قضاوت خواهد نمود... [۳][۴].

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. موعود نامه: صص ۲۳۲ - ۲۲۹ با تلخیص.
  2. «و در زبور پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.
  3. غیبت نعمانی: ص ۲۳۷ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۵۱.
  4. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان صفحه ۱۸۲.
]