سلاح در فقه سیاسی
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل سلاح (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- اسلحه: جمع سِلاح به معنای وسیله جنگی[۱]، ساز و برگ آهنی جنگی[۲]، ابزار و لوازم دفاعی و آلات جنگی[۳].
وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ
[۴].- وسایل و لوازم نظامی در عصر نزول قرآن اعم از لوازم جنگ و ابزار دفاع بوده است. از جمله آن وسایل، شمشیر، نیزه، سپر، زره، تیر و کمان است که در قرآن کریم نام برخی از آنها آمده است؛ مانند سَرْد، سابغات: أَنِ اعْمَلْ سَابِغَاتٍ وَقَدِّرْ فِي السَّرْدِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا[۵].
- تسلیحات نظامی از ضروریات اقتدار یک دولت و نظام سیاسی است و برای مقابله با تهدیدات نظامی و تجاوزکارانه دشمنان یا رسیدن به اهداف سیاسی و نظامی به رهبران و مردم یاری می‌رساند. وجود تسلیحات پیشرفته و مطابق تکنولوژی روز و همچنین نیروی نظامی آموزش‌دیده و آماده، می‌تواند در مقابل تهاجم دشمنان حالت بازدارنده داشته باشد.
- قرآن کریم به آمادگی نظامی دستور می‌دهد: وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ[۶][۷].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۹۴.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۱۴۱.
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۲، ص۴۸۶.
- ↑ «کافران دوست می‌دارند که شما از جنگ‌افزارها و بار و بنه خویش غفلت ورزید» سوره نساء، آیه ۱۰۲.
- ↑ «(به او گفتیم) که زره‌هایی بباف و در زره‌بافی اندازه بدار؛ و کاری شایسته انجام دهید» سوره سبأ، آیه ۱۱.
- ↑ «و آنچه در توان دارید از نیرو و اسبان آماده در برابر آنان فراهم سازید که بدان دشمن خداوند و دشمن خود را به هراس می‌افکنید» سوره انفال، آیه ۶۰.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۹۳.