خیر در فقه سیاسی
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل خیر (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- ﴿قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا﴾[۴]، ﴿وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا﴾[۵]
- خداوند در قرآن کریم به افرادی که خلاف راه و روش الهی را در پیش می‌گیرند و اقدام به دسیسه و توطئه چینی با اعمال ضد ارزشی و ضد اخلاقی می‌کنند، وعده ناکامی و شکست داده است: ﴿خَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ﴾[۶]، ﴿وَقَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَى﴾[۷]، ﴿قَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْمًا﴾[۸].[۹].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۳، ص۱۵۶.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۴، ص۳۱۵.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۴۳.
- ↑ «بی‌گمان آنکه جان را پاکیزه داشت رستگار شد» سوره شمس، آیه ۹.
- ↑ «و آنکه آن را بیالود نومیدی یافت» سوره شمس، آیه ۱۰.
- ↑ «و (پیامبران) گشایش خواستند و هر گردنکش ستیهنده‌ای نومید شد» سوره ابراهیم، آیه 15.
- ↑ «موسی به آنان گفت: وای بر شما! بر خداوند دروغی نبندید که شما را با عذابی نابود کند و هر کس دروغ بافد نومید خواهد شد» سوره طه، آیه ۶۱.
- ↑ «چهره‌ها در برابر (خداوند) زنده بسیار پایدار فروتن می‌شود و هر کس (بار) ستمی بر دوش دارد نومید می‌گردد» سوره طه، آیه 111.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۶۸.