رافع بن عبدالله
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
رافع فرزند عبدالله، غلام مسلم بن کثیر از قبیله شنوئه، شاخه‌ای از گروه أزد از صالحان و مردان شجاع شیعی در کوفه بود.
او با مولایش مسلم بن کثیر مخفیانه از کوفه خارج شد و در روزهای قبل از عاشورا در کربلا به کاروان امام حسین(ع) پیوست.
این غلام با وفا و مؤمن در روز عاشورا پس از اقامه نماز ظهر، با اذن امام(ع) در برابر سپاه عمر سعد قرار گرفت و پس از نبردی شجاعانه، شماری از سپاه دشمن را به هلاکت رساند و سرانجام به شرف شهادت نائل آمد[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ تنقیح المقال، ج۱، ص۴۲۲؛ ابصارالعین، ص۱۶۶؛ قاموس الرجال، ج۴، ص۳۱۹ و در اعیان الشیعه، ج، ص۶۱۱، تنها به اسم او در زمره شهدا اکتفا کرده است.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۴۲۵.