بیانیه

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۲۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

این گروه طرفداران بیان بن سمعان بودند. وی معتقد به الوهیت علی(ع) بود و اینکه امامت از وی به محمد بن حنفیه و از او به ابو هاشم فرزند وی رسیده و از ابو هاشم به بیان منتقل شده است[۱]. او امامت را از بنی هاشم خارج می‌داند و خود را خدا و آگاه از ملاحم می‌دانست. گروهی که قایل به امامت محمد حنفیه بودند، اعتقاد داشتند بعد از ابو هاشم امامت به محمد بن عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب منتقل شده است[۲]؛ به این گروه روندیه(یا راوندیه) می‌گویند[۳]. آن عده که معتقدند امامت از ابو هاشم به عبدالله بن عمرو بن حرب منتقل شده است، حربیه نامیده می‌شوند[۴]. برخی بیانیه را طائفه‌ای از خوارج دانسته‌اند[۵]. بیان تمیمی ادعای رسالت داشت و در نامه‌ای، امام باقر(ع) را به رسالت خود دعوت کرد[۶]. در اخباری از وی با عنوان بنان یاد شده است[۷]. درباره بیانیه و گروه حربیه روایتی خاص در منابع اولیه نیامده است و در بسیاری از مواردی که مغیریه مورد سرزنش قرار گرفته‌اند، این گروه‌ها هم مورد لعن و طرد قرار گرفته است.[۸]

جستارهای وابسته

پرسش مستقیم

منابع

پانویس

  1. محمدباقر مجلسی، بحار الأنوار، ج۲۵، ص۲۷۱؛ ابوسعید عبدالکریم بن محمد تمیمی سمعانی، الأنساب، ج۲، ص۳۸۷ و ج۴، ص۲۱۹.
  2. قاضی نعمان، شرح الأخبار فی فضائل الأئمة الأطهار(ع)، ج۳، ص۳۲۰؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۴۹.
  3. ابوسعید عبدالکریم بن محمد تمیمی سمعانی، الأنساب، ج۶، ص۱۱۱.
  4. عبدالقاقر بن طاهر بغدادی، الفرق بین الفرق، ص۲۸.
  5. سیدمحمد مرتضی حسینی زبیدی، تاج العروس، ج۱۸، ص۸۵.
  6. شمس الدین محمد بن احمد ذهبی، تاریخ الإسلام، ج۷، ص۳۳۰؛ حسن بن موسی نوبختی، فرق الشیعه، ص۳۴.
  7. شیخ طوسی، إختیار معرفة الرجال، ص۳۰۱.
  8. ذاکری، علی اکبر، سیره فرهنگی و اجتماعی معصومان در کتاب‌های چهارگانه شیعه، ص ۲۴۹.