طاقت در فقه سیاسی
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل طاقت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
مقدار توانایی انسان برای انجام فعلی با مشقت[۱]، تاب و توان[۲]. اصل آن "طوق" به معنای دَوَران چیزی بر دیگری[۳] و احاطه کردن[۴].
﴿قَالُوا لَا طَاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ﴾[۵].
توانایی و قدرت از شرایط تکلیف هستند و خداوند تعالی مواردی از دعا را برای برداشتن تکالیف طاقت‌سوز به مؤمنان تعلیم می‌فرماید: ﴿رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا﴾[۶].
در امور اجتماعی و قواعد سیاسی، میزان و حدود طاقت افراد و گروه‌های اجتماعی باید در تدوین قوانین و آیین نامه‌ها مد نظر قرار گیرد.[۷]
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۵۳۲.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۷۲.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۴۳۳.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۱۴۵.
- ↑ « گفتند: امروز ما را تاب جالوت و سپاه وی نیست » سوره بقره، آیه ۲۴۹.
- ↑ «خداوند به هیچ کس جز (برابر با) توانش تکلیف نمی‌کند: هر کس آنچه نیکی ورزیده به سود خود و آنچه بدی کرده است به زیان خویش است؛ پروردگارا! اگر فراموش کردیم یا لغزیدیم بر ما مگیر، پروردگارا! بر دوش ما بار گران مگذار چنان که بر دوش پیشینیان ما نهادی؛ پروردگار» سوره بقره، آیه۲۸۶.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۴۰۰.