تاسوعا
تاسوعا روز نهم ماه محرّم است که در آن روز امام حسین (ع) و یارانش در محاصره نیروهای کوفه بودند و سپاه عمر سعد قصد حمله داشت اما امام توسط برادرش عباس از آنها مهلت گرفت تا شب را به عبادت بگذراند.
تاسوعا چیست؟
تاسوعا روز نهم ماه محرّم است. تاسوعای سال ۶۱ هجری امام حسین (ع) و یارانش در محاصره نیروهای کوفه بودند. روزی بود که آب را به روی اهل بیت و یاران امام بسته بودند، راه‌ها همه تحت کنترل بود تا کسی به امام نپیوندد. تهدیدهای سپاه عمر سعد، جدّی‌تر و حالت تهاجمی آنان به سوی خیمه‌ها بیشتر می‌‌شد. عصر روز پنجشنبه تاسوعا، ابن سعد با دستوری که از ابن زیاد دریافت کرده بود، آماده جنگ با حسین(ع) شد. گروهی از سپاه کوفه به سوی خیمه‌گاه امام تاختند. امام کنار خیمه‌اش نشسته و به شمشیر تکیه داده بود. زینب، صدای همهمه مهاجمان را شنید. امام را (که خواب، چشمانش را ربوده بود) بیدار کرد. سیدالشهدا (ع)، خوابی را که آن لحظه دیده بود نقل کرد که رسول خدا (ص) به او فرمود: پیش ما می‌‌آیی. حسین(ع) برادرش عباس را همراه جمعی جلو فرستاد تا از هدف مهاجمان آگاه شوند. چون فهمیدند که به قصد جنگ یا گرفتن بیعت آمده‌اند، به دستور امام، آن شب را مهلت طلبیدند تا به عبادت و نماز بپردازند. و درگیری به فردا موکول شد[۱]. امام صادق(ع) درباره محاصره شدن سیدالشهدا در روز عاشورا فرموده است: «تاسُوعا یَومٌ حُوصِرَ فیهِ الحُسَینُ وَ اَصحابُهُ بِکَربَلاءَ وَ اجتَمَعَ عَلَیهِ خَیلُ اَهلِ الشَّامِ وَ اَناخُوا عَلَیهِ وَ فَرِحَ ابنُ مَرجانَة وَ عُمَرُبنُ سَعدٍ بِتَوافُر الخَیلِ وَ کَثرَتِها وَ استَضْعَفُوا فیهِ الحُسَینَ وَ اصْحابَهُ وَ اَیْقَنُوا اَنَّهُ لا یَأتِی الحُسَینَ ناصِرٌ وَلا یُمِدُّهُ اَهلُ العِراق»[۲]. تاسوعا روزی است که حسین(ع) و اصحاب او در کربلا محاصره شدند و سپاه شامیان بر ضدّ آنان گرد آمد. ابن زیاد و عمر سعد نیز از فراهم آمدن آن همه سواران خوشحال شدند و آن روز، حسین(ع) و یارانش را ناتوان شمردند و یقین کردند که دیگر برای او یاوری نخواهد آمد و عراقیان نیز او را پشتیبانی نخواهند کرد. شیعیان روزهای تاسوعا و عاشورا را به عزاداری برای امام حسین(ع) می‌پردازند و در مجالس سوگواری شرکت می‌کنند[۳].
منابع
پانویس
- ↑ حیاة الامام الحسین ج ۳ ص ۱۶۱
- ↑ سفینة البحار ج ۲۱ ص ۱۲۴
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۹۹؛ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۵۱.