معالی السبطین (کتاب)
معالی السبطین (فی أحوال السبطین الامامین الحسن و الحسین)، کتابی است که با زبان عربی به بررسی موضوع گزارش واقعۀ عاشورا و شهادت امام حسین میپردازد. پدیدآورندهٔ این اثر محمد مهدی حائری مازندرانی است و انتشارات شریف الرضی انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
معالی السبطین | |
---|---|
زبان | فارسی |
ترجمهٔ کتاب | (فی أحوال السبطین الامامین الحسن و الحسین) |
نویسنده | محمد مهدی حائری مازندرانی |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات شریف الرضی|انتشارات انتشارات شریف الرضی]][[رده:انتشارات انتشارات شریف الرضی]] |
محل نشر | قم، ایران |
سال نشر | ۱۴۱۹ق، ۱۳۷۷ ش |
شابک | ۹۶۴-۹۴۰۸۵-۱-۷ |
شماره ملی | م۷۸-۲۳۹۹ |
درباره کتاب
محمد مهدی حائری مازندرانی، از نویسندگان قرن چهاردهم، بجز معالی السبطین، دو کتاب دیگر نیز درباره اهل بیت(ع) دارد: شجره طوبی و الکوکب الدری فی أحوال النبی و البتول و الوصی.
حائری مازندرانی در کتاب معالی السبطین، اندکی به شرح حال امام حسن(ع) پرداخته و بقیه کتاب را به امام حسین(ع) اختصاص داده است. او مطالب کتاب را با داستان و شعر، در هم آمیخته و آنها را به شکل مطالب مناسب مجالس سوگواری عرضه کرده است.
او مطالب تاریخی، حدیثی و... را نقل میکند تا زمینه مناسبی برای گزارش مقتل و وقایع عاشورا، فراهم آورد و در این میان، از نقل مطالب ضعیف و استفاده از کتب و منابع غیر قابل اعتماد (مانند: روضة الشهدا، أسرار الشهادة، المنتخب طریحی و...) خودداری نمیکند [۲].
شهید سید محمد علی قاضی طباطبایی - که با مؤلف، آشنایی و مکاتبه داشته - نیز نقلهای کتاب را چندان قابل اعتماد نمیداند و آن را آمیخته از صحیح و ضعیف میشمارد و از اینرو، مطالعه کننده کتاب را به دقت در آن، فرا میخواند[۳].[۴]
فهرست کتاب
دربارهٔ پدیدآورنده
محمد مهدی حائری مازندرانی (متولد ۱۳۰۲ کربلا - متوفای ۱۳۸۵ق) از عالمان و خطیبان شیعه قرن چهاردهم قمری، تحصیلات خود را نزد اساتیدی همچون: شیخ «فضلالله نوری»، «سید علی اکبر لاهیجی»، «سید کاظم طباطبایی یزدی» و شیخ «فتح الله شریعت اصفهانی» به اتمام رساند. «شجره طوبی»، «الکوکب الدری فی أحوال النبی و البتول و الوصی»، «نورالابصار فی احوال الائمة الابرار»، «هدیة الابرار» و «معالی السبطین» برخی از این آثار است[۵]
پانویس
- ↑ وبگاه خانه کتاب
- ↑ برای دیدن برخی مطالب ضعیف این کتاب و نقد آنها، ر.ک: عاشورا - عزاداری - تحریفات، ص۳۸۸ و ۳۹۳ و ۳۹۶ و ۴۰۰.
- ↑ تحقیق درباره اول اربعین حضرت سید الشهدا(ع)، ص۳۸۲؛ نمونههایی از اخبار ضعیف و حتی متفرد این کتاب، عبارتاند از: این که امام حسین(ع) وقتی دید علی اکبر به میدان میرود، سه بار مُشرف به مرگ شد، یا عمهها و خوهران علی اکبر، از رفتن وی به میدان ممانعت کردند، یا زینب قبل از آمدن امام، خودش را روی جنازه علی اکبر انداخت؛ چون میدانست اگر او فرزندش را کشته ببیند، روح از بدنش مفارقت میکند (معالی السبطین، ج۱، ص۲۵۴-۲۵۵)، خروج لیلی از خیمه با سر برهنه پس از شهادت علی اکبر (ج ۲، ص۲۴) و....
- ↑ محمدی ریشهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین، ص: ۴۳-۴۴.
- ↑ فرهیختگان تمدن شیعی