حرم امام حسین
مقدمه
بارگاه مقدّس سید الشهدا(ع). در روایات، فضیلت و برکات و آثار فراوانی برای حرم ابا عبدالله الحسین(ع) و نماز خواندن و اعتکاف و دفن و... در آن ذکر شده است. محدوده حرم امام حسین(ع) در روایات، از یک فرسخ تا پنج فرسخ هم بیان شده است. از امام صادق(ع) روایت است: «حَرِيمُ قَبْرِ الْحُسَيْنِ(ع) خَمْسُ فَرَاسِخَ مِنْ أَرْبَعَةِ جَوَانِبِ الْقَبْرِ»[۱]. همچنین از آن حضرت روایت است: «حَرَمَ الْحُسَيْنِ(ع) الَّذِي اِشْتَرَاهُ أَرْبَعَةُ أَمْيَالٍ فِي أَرْبَعَةِ أَمْيَالٍ فَهُوَ حَلاَلٌ لِوُلْدِهِ وَ مَوَالِيهِ، حَرَامٌ عَلَى غَيْرِهِمْ مِمَّنْ خَالَفَهُمْ وَ فِيهِ الْبَرَكَةُ»[۲]. مرقد نورانی ابا عبد الله(ع) همواره کعبه دل‌های شیفتگان بوده و آرزوی بزرگ محبّان آن حضرت، توفیق زیارت آن بوده است. این جاذبه هرگز کاسته نشده و علی رغم محدودیّت‌هایی که سر راه زیارت حرم آن امام، در طول تاریخ بوده است، دل‌ها در اشتیاق آن تپیده است. در سال‌های دفاع مقدس در ایران نیز، یکی از سرمایه‌های الهام‌بخش رزمندگان در جهاد با متجاوزان، رسیدن به کربلا و آزاد ساختن حرم امام حسین(ع) از سلطه بعثی‌ها بوده است[۳].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ بحار الأنوار، ج ۹۸، ص ۱۱۱؛ سفینة البحار، ج ۲، ص ۱۰۳؛ المزار، شیخ مفید، ص ۲۵.
- ↑ مجمع البحرین، واژه «حرم».
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۵۶.