اسامة بن عمیر هذلی

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

منسوب به قبیلة هذیل بن مدرکه از معد است^[۱] و پدر ابوالملیح هذلی^[۲]. وی در بصره سکونت گزید^[۳] از این رو، او را بصری دانسته‌اند^[۴]. از او روایتی درباره حضورش در جنگ حنین و باران آمدن هنگام جنگ و رخصت رسول خدا(ص) به سپاه برای اقامه نماز در همان جای خودشان نقل شده است^[۵]، اما واقدی در مغازی نامی از وی به میان نیاورده است. ضمن آنکه در برخی از طُرق این روایت، به حنین اشاره نشده و مطلق سفر آمده است^[۶].

وی درباره نزاع دو همسر حمل بن نابغه هذلی^[۷] و کشته شدن یکی از آنان و جنینش به دست دیگری و شکایت ولی دم او نزد رسول خدا(ص) و حکم حضرت در این مورد روایتی نقل کرده است^[۸].

وی از رسول خدا(ص) روایت کرده است که فرمود: نماز بدون طهارت، و صدقه بدون اخلاص پذیرفته نمی‌شود^[۹]. حدیث رسول خدا(ص) که عدم سپاسگزاری از مردم را ناسپاسی از خداوند دانسته‌اند ^[۱۰] از روایات اوست. وی گفته است با رسول خدا(ص) نماز صبح را خواندم. سپس آن حضرت دو رکعت نماز و بعد دعای خاصی خواند^[۱۱]. نیز وی گوید پشت سر رسول خدا(ص) روی شتر نشسته بودم که شتر لغزید و من گفتم: «هلاک شود شیطان» و آن حضرت فرمود: چنین نگو که شیطان [[[مغرور]] شده و خود را چون خانه بزرگ شمارد، بلکه بگو «بسم الله» که او خود را چون مگس کوچک شمارد^[۱۲]. البته این خبر از افراد دیگری نیز نقل شده است^[۱۳]. گفته‌اند تنها کسی که از او روایت نقل کرده، پسرش ابوالملیح است^[۱۴].^[۱۵]

جستارهای وابسته

منابع

پرونده:2.jpg خانجانی، قاسم، مقاله «اسامة بن عمیر هذلی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲

پانویس

↑ ابن حزم، ص۱۱.
↑ ابن سعد، ج۷، ص۳۱؛ ابونعیم، ج۱، ص۲۲۷. ر.ک: ابوالملیح هذلی.
↑ خلیفة بن خیاط، ص۷۸؛ ابن حبان، ص۲۸.
↑ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۲۸۳؛ ابونعیم، ج۱، ص۲۲۷؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۷۲.
↑ ابونعیم، ج۱، ص۲۲۷؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۷۲؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۰۴.
↑ ابونعیم، ج۱، ص۲۲۸.
↑ یا حمل بن مالک، ر.ک: طبرانی، ج۱، ص۱۹۳.
↑ بیهقی، ج۸، ص۱۰۸؛ زیلعی، ج۶، ص۴۱۸؛ هیثمی، ج۶، ص۲۹۹؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱۲، ص۲۱۸.
↑ ابن ماجه، ج۱، ص۱۰۰؛ طبرانی، ج۱، ص۱۹۶.
↑ « مَنْ لَمْ يَشْكُرِ الْمَخْلُوقِ لَمْ يَشْكُرِ الْخَالِقِ »؛ ابن ابی الدنیا، ص۷۳.
↑ حاکم، ج۳، ص۶۲۲.
↑ ابن ابی عاصم، ج۲، ص۳۰۶؛ نسائی، ج۶، ص۱۴۲.
↑ ر.ک: عبدالرزاق صنعانی، ج۱۱، ص۴۲۴؛ احمد بن حنبل، ج۵، ص۵۹.
↑ ابن ابی حاتم، ج۲، ص۲۸۳؛ مزی، ج۱، ص۵۲۲؛ صفدی، ج۸، ص۳۷۵.
↑ خانجانی، قاسم، مقاله «اسامة بن عمیر هذلی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۴۰-۴۱.

[1] ابن حزم، ص۱۱.

[2] ابن سعد، ج۷، ص۳۱؛ ابونعیم، ج۱، ص۲۲۷. ر.ک: ابوالملیح هذلی.

[3] خلیفة بن خیاط، ص۷۸؛ ابن حبان، ص۲۸.

[4] ابن ابی حاتم، ج۲، ص۲۸۳؛ ابونعیم، ج۱، ص۲۲۷؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۷۲.

[5] ابونعیم، ج۱، ص۲۲۷؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۷۲؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۰۴.

[6] ابونعیم، ج۱، ص۲۲۸.

[7] یا حمل بن مالک، ر.ک: طبرانی، ج۱، ص۱۹۳.

[8] بیهقی، ج۸، ص۱۰۸؛ زیلعی، ج۶، ص۴۱۸؛ هیثمی، ج۶، ص۲۹۹؛ ابن حجر، تهذیب، ج۱۲، ص۲۱۸.

[9] ابن ماجه، ج۱، ص۱۰۰؛ طبرانی، ج۱، ص۱۹۶.

[10] « مَنْ لَمْ يَشْكُرِ الْمَخْلُوقِ لَمْ يَشْكُرِ الْخَالِقِ »؛ ابن ابی الدنیا، ص۷۳.

[11] حاکم، ج۳، ص۶۲۲.

[12] ابن ابی عاصم، ج۲، ص۳۰۶؛ نسائی، ج۶، ص۱۴۲.

[13] ر.ک: عبدالرزاق صنعانی، ج۱۱، ص۴۲۴؛ احمد بن حنبل، ج۵، ص۵۹.

[14] ابن ابی حاتم، ج۲، ص۲۸۳؛ مزی، ج۱، ص۵۲۲؛ صفدی، ج۸، ص۳۷۵.

[15] خانجانی، قاسم، مقاله «اسامة بن عمیر هذلی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۴۰-۴۱.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]