معتمد عباسی

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث عباسیان است. "معتمد عباسی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

المعتمد علی الله (۲۵۶- ۲۷۹ق)

پس از مهتدی، ترکان احمد بن متوکل را از زندان بیرون آوردند و بالقب المعتمد علی الله به خلافت نشاندند. معتمد در نخستین اقدام، پایتخت را از سامرا به بغداد باز گرداند^[۱] و بدین وسیله ضمن به دست آوردن حمایت و پشتیبانی اعراب، دستگاه خلافت را از چنگ ترکان به در آورد. به گفته مورخان، معتمد جوانی بی‌کفایت و ناتوان و عیاش بود^[۲] و بیشتر اوقات خود را به لهو و سماع و باده گساری می‌گذراند؛ از این‌رو برادرش، طلحه، ملقب به الموفق کارها را به دست گرفت و از خلافت جز نامی برای معتمد باقی نماند. موقق مردی کاردان و با شهامت بود و برای غلبه بر مشکلات دائماً تلاش می‌کرد. وی با شایستگی، گروه‌های مختلف سپاه را گرد آورد و از آنان برای دفع شورشیان و مدعیان قدرت استفاده کرد؛ بدین ترتیب با مشغول کردن امرا و لشکریان ترک، آنان را از تهدید و تعرض نسبت به دستگاه خلافت بازداشت و نیروی آنان را متوجه مخالفان کرد.^[۳].