حفظ در فقه سیاسی

مقدمه

مراعات ‌کردن چیزی^[۱]، حفاظت‌ کردن، مراقبت، نگهبانی، غفلت‌ نکردن^[۲].
﴿هَذِهِ بِضَاعَتُنَا رُدَّتْ إِلَيْنَا وَنَمِيرُ أَهْلَنَا وَنَحْفَظُ أَخَانَا﴾^[۳].
مفهوم حفظ با موضوعات و موارد مختلف معانی متعددی دارد و در یک تقسیم کلّی سه مصداق کلی دارد:

از جمله مواردی که در آیات قرآنی وارد شده است، حفظ مال ﴿وَلَا تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَكُمُ﴾^[۵]، یعنی مراقبت از تلف، حفظ امانت ﴿وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ﴾^[۶]، خیانت‌ نکردن، حفظ صلات ﴿حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلَاةِ الْوُسْطَى﴾^[۷]. جلوگیری از فوت نماز...^[۸]؛ لذا حفظ به اقتضای حال هر چیزی امر خاصی را می‌طلبد.^[۹]

↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۸۷.
↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۱۹۸.
↑ «و چون کالای خود را گشودند دریافتند که سرمایه‌شان را به آنان بازگردانده‌اند گفتند:» سوره یوسف، آیه ۶۵.
↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۴۹۷-۴۹۸.
↑ «و دارایی‌هایتان را که خداوند (مایه) پایداری (زندگی) شما گردانیده است به کم‌خردان نسپارید» سوره نساء، آیه ۵.
↑ «و آنان که پاکدامنند» سوره مؤمنون، آیه ۵.
↑ «بر نمازها به ویژه نماز میانه پایبند باشید» سوره بقره، آیه ۲۳۸.
↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۲۵۳.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۳۴-۲۳۵.