فصیله در فقه سیاسی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث فصیله است. فصیله از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: فصیله در قرآن - فصیله در حدیث - فصیله در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
عشیره‌ای که فرد از آن ریشه گرفته[۱]، خاندان[۲]. اصل آن "فصل" به معنای فاصله میان دو چیز[۳]، تمییز و جدایی دو شی‌ء[۴].
﴿وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ﴾[۵] .
در طبقه‌بندی واحدهای جوامع انسانی در قرآن کریم، "فصیله" کوچک‌تر از قبیله و برابر با عشیره و رهط می‌باشد. گفته شده، فصیله نزدیک‌ترین خویشاوندان پدری است و به عباس عموی پیامبر(ص) "فصیلة النبیّ" گفته می‌شد[۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۸.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۸۶.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۱۲۶.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۵۰۵.
- ↑ «و همسر و برادرش را، و خاندانش که به او، جا (و سامان) می‌دادند» سوره معارج، آیه ۱۲-۱۳.
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۱، ص۵۲۲.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۴۶.