سوید بن حارث ازدی
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
- سوید بن حارث ازدی از اصحاب رسول خدا(ص)[۱] و امیرالمؤمنین علی(ع) بود.
- علقمه بن یزید بن سوید از پدرش و از جدش سوید نقل می‌کند که گفت: من با جمعی از قوم خود بر رسول خدا(ص) وارد شدیم و پیامبر خدا(ص) از دیدن هیبت و زینت ما به عجب آمد و فرمود: "شما کیستید؟" گفتیم: ما از ایمان آورندگان به شما هستیم. حضرت تبسمی کرد و فرمود: "برای هر سخنی نشانه‌ای است، نشانه حقیقت ایمان شما چیست؟"[۲]؛ سوید می‌گوید: ما گفتیم برای ایمان ما پانزده علامت و نشانه است، پنج نشانه آن را نمایندگان شما گفته‌اند که بدان ایمان آوردیم و پنج نشانه دیگر را گفته‌اند عمل کنیم و پنج نشانه آخر هم از زمان جاهلیت مانده که بر آن میمانیم، مگر شما کراهت داشته و از آنها منع کنید. اما پنج نشانه اول که بدان ایمان داریم، عبارتند از: ایمان به خدا، و ایمان به ملائکه، و کتاب‌های آسمانی، و به پیامبران او، و به قیامت و برانگیخته شدن پس از مرگ؛ و اما پنج نشانه‌ای که به آن عمل می‌کنیم، عبارت است از این که: «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اَللَّهِ»، بگوییم، و نماز بخوانیم، و زکات بدهیم، و حج خانه خدا بیاوریم، و روزه بگیریم. و اما آن پنج نشانه‌ای که از جاهلیت مانده و بدان عمل می‌کنیم، عبارت است از: شکر در حال فراوانی، صبر در بلا، استقامت در برابر مشکلات و برخوردها، رضای به آن‌چه پیش آید، و صبر در برابر شماتت دشمنان.
- رسول خدا(ص) پس از سخنان سوید و همراهانش فرمودند: "کسانی که چنین‌اند از حلما و علما بلکه از صداقت آنها نزدیک است که از انبیا باشند"[۳].
- سوید این صحابی حکیم و دانا از یاران امیرالمؤمنین(ع) و از شیعیان آن حضرت گردید و شیخ مفید می‌نویسد: سوید از کسانی است که بعد از قتل عثمان با امیرمؤمنان(ع) بیعت کرد که تا پای جان از ولایت آن حضرت دفاع نماید[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ اسد الغابه، ج۲، ص۳۷۷.
- ↑ «إِنَّ لِكُلِّ قَوْلٍ حَقِيقَةً فَمَا حَقِيقَةُ إِيمَانِكُمْ؟»
- ↑ اسد الغابه، ج۲، ص۳۷۷.
- ↑ الجمل، ص۱۰۹.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۶۹۱-۶۹۲.