اهداف تربیتی

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۵۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

اهداف تربیت

هدف، امری است مورد آگاهی و مطلوب، برانگیزاننده و جهت دهنده به فعل اختیاری که آدمی یا فاعل مختار برای رسیدن به آن تلاش می‌کند[۱]. اهداف تربیت به اهداف غایی و میانی قابل تقسیم است. از نظر امام هدف غایی تربیت خود خداوند است و هدف بعثت رسولان و نازل شدن کتب آسمانی معرفت خداوند است[۲] و از آنجا که خداوند کمال مطلق و جمیل علی‌الاطلاق است، کعبه آمال همه موجودات و غایت همه سلسله کائنات[۳] و مقصد عالی انسان است[۴]. همه تهذیب و تعلیم‌ها و همه کوشش‌ها برای این است که انسان‌ها را از ظلمات به نور برساند و غیر از خداوند نوری نیست[۵]. غایت تربیت، حرکت در صراط مستقیم و انتهای این صراط مستقیم، الله است[۶]. مقصد قرآن و حدیث تصفیه عقول و تزکیه نفس و مقصد این دو مقصد اعلای توحید است[۷].

در زمینه اهداف میانی حضرت امام، اهداف متعددی را بیان می‌کند که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: شکوفایی فطرت: انسان بر فطرت توحیدی خلق شده است؛ اما این فطرت توحیدی می‌بایست شکوفا گردد. یکی از اهداف تربیت شکوفایی فطرت است، همچنان که تربیت ناصحیح می‌تواند جلوی شکوفایی آن را بگیرد[۸]. الهی شدن انسان: تمام کوشش انبیاء به عنوان مربیان بشر این بود که انسان طبیعی را به انسان الهی مبدل کند[۹].

توجه دادن به فضائل روحی و معنوی: اساس تربیت دینی توجه دادن افراد به فضائل روحی و معنوی و توسعه دادن نظرهای محدود آنان از چهار دیواری کوچک جهان مادی به یک فضای غیرمتناهی است[۱۰]. رشد جامع انسان: انسان دارای بعد طبیعی، برزخی، روحانی، عقلانی و الهی است و همه اینها به صورت ناقص در او وجود دارد و در پرتو تربیت تکمیل می‌گردد[۱۱]. بنابراین هدف تربیت، پرورش انسان در ابعاد مختلف است. تجلی انسان کامل: هدف تربیت این است که ظرفیت بالای انسان و برتری او بر دیگر موجودات محقق شود و انسان کامل تجلی یابد[۱۲].[۱۳]

منابع

پانویس

  1. درآمدی بر نظام تربیتی اسلام، ص۸۴.
  2. شرح چهل حدیث، ص۶۰۲.
  3. شرح چهل حدیث، ص۶۰۲.
  4. صحیفه امام، ج۱۹، ص۲۸۳.
  5. صحیفه امام، ج۱۹، ص۲۸۴.
  6. صحیفه امام، ج۱۴، ص۱۰۳.
  7. شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۱۱.
  8. صحیفه امام، ج۱۴، ص۲۸.
  9. صحیفه امام، ج۸، ص۸۱ – ۸۲.
  10. کشف الاسرار، ص۲۸۷.
  11. فرهنگ تعلیم و تربیت، ص۵۱.
  12. صحیفه امام، ج۱۳، ص۱۷۲ – ۱۷۱.
  13. همت‌بناری، علی، مقاله «نظام تربیتی اسلام»، منظومه فکری امام خمینی، ص ۳۸۲.