ابومخشی نمیری
مقدمه
به گفته ابن حجر[۱]، ابن فتحون در استدراک خود (بر الاستیعاب ابن عبدالبر) از وی یاد کرده است و می‌گوید: وثیمه (ابن فرات فارسی) در کتاب رده چیزی نقل کرده که دلیل بر آن است که ابو مخشی زمان رسول خدا(ص) را درک کرده است. وی می‌گوید: ابومخشی نمیری در (فتوحات) شام همراه ابوعبیده جراح بود. او چند روز مفقود شد و یارانش در جستجوی وی بودند، اما او را نیافتند و گمان کردند کشته شده است. در این هنگام او پیدا شد، در حالی که دو برگ با ویژگی‌های خاصی در دست داشت و می‌گفت آنها را از درختی که زیر آن نشسته بوده جدا کرده است. سپس ابوعبیده ماجرا را به اطلاع عمر رساند و عمر نیز از کعب الاحبار پرسید و او گفت: در کتاب‌های آسمانی آمده است پس از فتح روم، مردی از این امت (اسلام) در دنیا وارد بهشت می‌شود. بر اساس این گزارش، ابن فتحون می‌گوید: این داستان را دیگران نیز نقل کرده‌اند، اما کسی جز وثیمه، آن را به ابومخشی نمیری متعلق نمی‌داند[۲]. ابن حجر[۳] مشابه همین داستان را برای شریک بن خباشه نمیری نقل کرده، اما به کنیه وی اشاره نکرده است. او شریک را از تابعین می‌دانند[۴] به هر حال، روشن نیست چرا نام وی در شمار صحابه آمده است، مگر آنکه براساس گزارش یاد شده، بگوییم چون وی در زمان فتح شام که سه چهار سال پس از رحلت رسول خدا(ص) رخ داد، مردی جنگجو و شجاع بوده است، طبعا در زمان آن حضرت می‌زیسته و ایشان را درک کرده است.[۵]
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۳۲۶.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۳۲۶.
- ↑ ابن حجر، ج۳، ص۳۰۹.
- ↑ سیف بن عمر، ص۶۲؛ ابن عساکر، ج۳۹، ص۳۲۰ برای اطلاع از نقل این داستان درباره دیگران و مقایسه آن، ر.ک: ابن حبان، ج۴، ص۳۶۱؛ طبرانی، ج۱، ص۵۵: ابن حجر، ج۳، ص۳۰۹؛ شامی، ج۱۰، ص۱۰۴.
- ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «ابومخشی نمیری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۵۰۶.