آیا شخصی که گناه کرده می‌تواند با امام مهدی ارتباط داشته باشد؟ (پرسش)
آیا شخصی که گناه کرده می‌تواند با امام مهدی ارتباط داشته باشد؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
| آیا شخصی که گناه کرده می‌تواند با امام مهدی ارتباط داشته باشد؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل اصلی | مهدویت |
| تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
پاسخ نخست
حجت الاسلام و المسلمین دکتر رحیم کارگر، در کتاب «مهدویت پیش از ظهور» در این‌باره گفته است:
«ابتدا باید دانست که یکی از عوامل دوری انسان از امام زمان (ع) و قطع ارتباط روحی و معنوی و ناخشنودی آن حضرت، ارتکاب محرّمات الهی و گناهان است. آن حضرت در توقیع شریف به شیخ مفید می‌فرماید: شما مکلّف هستید که اوامر و دستورات ما را به دوستانمان برسانید، با اینکه ما براساس فرمان خداوند بزرگ و صلاح واقعی خود و شیعیانمان -تا زمانی که حکومت بر دنیا در اختیار ستمگران است- در نقطهای دور و پنهان از دیدهها به سر میبریم؛ ولی از تمام حوادث و ماجراهایی که بر شما میگذرد، کاملا مطّلع هستیم و هیچ چیز از اخبار شما بر ما پوشیده نیست. از خطاها و گناهانی که بندگان صالح خداوند، از آنها دوری میکنند؛ اما شما آنها را مرتکب میشوید نیز باخبریم. از عهدشکنیها و پشت سر گذاشتن عهد و پیمانها بااطلاعیم ... پس از خداوند بترسید و تقوا پیشه کنید و ما خاندان رسالت را مدد رسانید ... سعی کنید اعمالتان به گونهای باشد که شما را به ما نزدیک سازد و از گناهانی که موجبات نارضایتی ما را فراهم مینماید، بترسید و دوری کنید ...[۱].
براساس این توقیع شریف، همه شیعیان و دوستداران حضرت، توصیه به تقوا و ورع شدهاند و این بهترین راه دوستی و خشنودی امام زمان (ع) است؛ همانطوری که گناهان و معاصی، باعث نارضایتی آن حضرت و قطع پیوند و ارتباط با او است. حتّی در توقیع دیگر، علّت طولانی شدن غیبت و عدم مشاهده و دیدار آن حضرت، گناهان و انحرافات شیعیان و دوستان اهل بیت (ع) ذکر شده است: ... ما عهد میکنیم با شما ای دوست مخلص (شیخ مفید) که در راه ما با ظالمان مجاهده میکنی؛ هرکس از برادران دینی شما -که تقوا را سرمایه خویش قرار دهد- از فتنههای گمراهکننده و ظلمتخیز، در امان خواهد بود ... آنچه که موجب جدایی ما و دوستانمان گردیده و آنان را از دیدار ما محروم کرده است، گناهان و خطاهای آنان و تخلّف از فرمانهای خداوند است[۲]. جالب آنکه در آغاز قیام جهانی حضرت مهدی (ع) یاران و اصحاب نزدیک ایشان، پیمان و بیعت سختی با آن حضرت میبندند و تعهّد میکنند که از گناهان و انحرافات دوری جویند و از ظلم و فسادگری بپرهیزند. امیر مؤمنان علی (ع)، در ضمن یک حدیث طولانی، در وصف بیعت یاران امام زمان (ع) چنین می‌فرماید: با او بیعت میکنند که هرگز: دزدی نکنند؛ زنا نکنند؛ مسلمانی را دشنام ندهند؛ خون کسی را به ناحقّ نریزند؛ به آبروی کسی لطمه نزنند؛ به خانه کسی هجوم نبرند؛ کسی را به ناحق نزنند؛ طلا، نقره، گندم و جو ذخیره نکنند؛ مال یتیم را نخورند؛ در مورد چیزی که یقین ندارند، گواهی ندهند؛ مسجدی را خراب نکنند؛ مشروب نخورند؛ حریر و خز نپوشند؛ در برابر سیم و زر سر فرود نیاورند؛ راه را بر کسی نبندند؛ راه را ناامن نکنند؛ گرد همجنسبازی نگرایند؛ خوراکی را از گندم و جو انبار نکنند؛ به کم قناعت کنند؛ طرفدار پاکی باشند؛ از پلیدی گریزان باشند و ...[۳].
پس گناهان و رذایل اخلاقی، عامل مهمی در محرومیت انسان از عنایات امام زمان (ع) است. با این حال باید دانست که امام هر زمان، مظهر رحمت و رأفت الهی و واسطه فیض بین خالق و مخلوق است. تمام نعمتها به برکت وجود امام و حجت هرزمان به مردم میرسد و تمام بلاها نیز به برکت وجود او رفع میشود و با اندکی اشتباه و خطایی، این الطاف و برکات از انسان دریغ نمیگردد. او مظهر رحمت الهی است و هیچ سود و منفعتی را از دیگران توقّع ندارد و جز در راه منافع آنان قدم برنمیدارد. در عنایت و لطف او، هیچ بخل و کاستی راه ندارد. آن حضرت در سخنان خیرخواهانهای می‌فرماید: پس باید هریک از شما شیعیان، کارهایی را که موجب جلب محبّت میگردد، انجام دهید و باید از کارهای ناپسندی که خشم و غضب ما را در پی دارد، اجتناب کنید. پس آگاه باشید که مرگ آدمی ناگهان میرسد که در آن، دیگر توبه سودی نمیرساند و ندامت، نمیتواند او را از عذاب برهاند[۴]. یقین بدانیم اگر کوچکترین انحرافی که در بین شیعه ایجاد شود، قلب امام زمان را ناراحت و رنجور خواهد کرد. به همین جهت آن حجّت خداوند، شکوه خویش را از دست شیعیان جاهل و منحرف به این صورت اظهار میدارد: به حقیقت، نادانان و کمخردان شیعه و کسانی که پر و بال پشه بر دین آنها برتری دارد، ما را آزار میدهند[۵].
در پایان توصیه میشود، ارتباط خود را با خواندن دعا و انجام اعمال نیک، با امام زمان (ع) پررنگتر کنید و خود را همیشه مدیون و بدهکار او بدانید.
اگر دعاها و خواستهها، همراه با گریه، پشیمانی و اشک شوق باشد، احتمال استجابت آن بیشتر است؛ پس سوز و ندبه خود را با خواندن دعای عهد و دعای ندبه، اعلام دارید و در عینحال استغفار و توبه را فراموش نکنید. بهترین شفیع در بارگاه الهی برای آمرزش گناهان، امام معصوم است و دعای او در حق شیعیانش به یقین اجابت میشود[۶]»[۷].
پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه
| ۱. نویسندگان کتاب «آفتاب مهر»؛ |
|---|
|
نویسندگان کتاب «آفتاب مهر» در این‌باره گفته‌اند:
«خداوند بزرگ، راه برگشت را به روی هیچ کس نبسته است. هرکس توبه کند و از گناه دست بکشد و به راه صحیح بازگردد، قطعاً مشمول رحمت حق قرار می‌گیرد. خداوند می‌فرماید:
|
پانویس
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۵.
- ↑ نجم الثاقب، ص ۵۶۷
- ↑ منتخب الاثر، ص ۵۸۱، ح ۴؛ الملاحم و الفتن، ص ۵۳.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۴، ح ۷
- ↑ احتجاج طبرسی، ج ۲، ص ۴۷۴.
- ↑ برای مطالعه بیشتر در این زمینه ر. ک: ناصر مکارم شیرازی، مهدی انقلابی بزرگ؛ محمد محمدی ری شهری، کیمیای محبّت؛ علیرضا رجالی، یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان(عج) و ....
- ↑ مهدویت پیش از ظهور، ص ۲۱۸، ۲۲۱.
- ↑ بگو: ای بندگان من که با خویش گزافکاری کرده‌اید! از بخشایش خداوند ناامید نباشید که خداوند همه گناهان را می‌آمرزد؛ بی‌گمان اوست که آمرزنده بخشاینده است؛ سوره زمر، آیه: ۵۳.
- ↑ "إِنِّي لَمْ أَبْعَثْ نَبِيّاً فَأُكْمِلَتْ أَيَّامُهُ وَ انْقَضَتْ مُدَّتُهُ إِلَّا جَعَلْتُ لَهُ وَصِيّاً ... ثُمَّ أُكْمِلُ ذَلِكَ بِابْنِهِ، رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ "؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ب۲۸، ح۱.
- ↑ "إِنَّا غَيْرُ مُهْمِلِينَ لِمُرَاعَاتِكُمْ وَ لَا نَاسِينَ لِذِكْرِكُمْ "؛ بحارالانوار، ج۵۳، ص۱۷۴.
- ↑ آفتاب مهر، ج۱، ص ۱۵۳-۱۵۴.