ابوسلیمان مرعشی

مقدمه

خطیب بغدادی از ابو سلیمان نقل می‌کند که گفت:... قبل از آغاز جنگ نهروان، امیرالمؤمنین (ع) به اصحاب فرمود: «شما آغازگر جنگ نباشید»^[۲]. تا آنکه خوارج شروع به تیراندازی کرده و نبرد را آغاز کردند. در این میان شخصی گفت: ای امیرمؤمنان! آنان تیراندازی کردند، اجازه دهید تا ما هم جنگ را شروع کنیم. به دنبال این سخن، حضرت فرمان جنگ را صادر کرد، لکن در ابتدای نبرد، خوارج حمله شدیدی را متوجه سپاه امام (ع) کردند و بار دوم حمله شدیدتر شد و در مرتبه سوم حمله به قدری سهمگین بود که همه فکر می‌کردند سپاه امام (ع) شکست خواهد خورد، در این میان ناگهان حضرت فریاد برآورد و سپاهیان را برای جنگ با نهروانیان تشویق کرد و فرمود: «سوگند به خدایی که حبه را از دل زمین شکافت و انسان را خلق کرد، از میان شما ده نفر کشته نمی‌شود و از آنان نیز بیش از ده نفر باقی نخواهد ماند»^[۳].

این سخن حضرت چون به گوش سپاهیان امام (ع) رسید، گویا بشارت و قوت قلبی برای آنان بود، لذا آن چنان به خوارج حمله کردند که همه آنان را به جز ده نفر تمامی آنان را کشتند و سپاه خوارج را درهم شکستند^[۴]^[۵]