حارث بن راشد ناجی
آشنایی اجمالی
وی از تیره بنی ناجیه از قبیله بنی سامة بن لؤی و برادر منجاب بن راشد است[۱]. ابوالحسن مدائنی و سیف بن عمر وی و برادرش منجاب را عثمانی و از والیان عثمان بر فارس دانسته و گفته‌اند: وی رسول خدا (ص) را ملاقات کرد و ایمان آورد[۲]. گویند: به هنگام ارتداد اهل عمان، حارث سالار عبد القیس و بنی ناجیه در جنگ با مرتدان بود و صیحان بن صوحان نیز با او بود. حارث پس از جنگ نهروان بر امام علی (ع) خروج کرد و بهانه او این بود که امام خوارج را به دلیل مخالفت آنها با خود کشته است[۳]. البته تاریخ دقیق خروج وی معلوم نیست، اما به طور طبیعی باید بعد از جنگ نهروان باشد. افزون بر این وی مشغول فساد در روی زمین شد[۴]، امام علی (ع) لشکر بزرگی را به فرماندهی معقل بن قیس ریاحی به سوی بنی ناجیه فرستاد و آنان را تار ومار کرد[۵]. مسعودی[۶] گوید: حارث بن راشد با سیصد نفر به دین نصرانیت گرویدند، اما به تاریخ و چگونگی این گرایش اشاره‌ای نکرده است. اطلاعات و آگاهی‌های مربوط به حارث بن راشد مطابق با اطلاعات خریت بن راشد است. بنابراین ممکن است «خریت» به «حریث» و «حارث» تصحیف شده باشد، اما کسی از صحابه‌نگاران به یک نفر بودن خریت بن راشد و حارث بن راشد اشاره نکرده است. ابن اثیر[۷] خریت بن راشد را برادر منجاب بن راشد دانسته است، و ابن عبدالبر[۸] و ابن حجر[۹] حارث بن راشد را برادر منجاب دانسته‌اند؛ بنابراین ممکن است این سه تن برادر باشند، اما در کتاب‌های تراجم به این مطلب اشاره‌ای نشده است. به هر حال، چنان که احتمال یکی بودن خریت بن راشد و حارث بن راشد وجود دارد[۱۰]، به جهت برخی آگاهی‌های مختص به هریک، احتمال دو نفر بودن آنان نیز وجود دارد، از این جهت شرح حال این دو در دو مدخل جداگانه ذکر شد.[۱۱]
جستارهای وابسته
- بنی ناجیه (قبیله)
- بنی سامة بن لؤی (قبیله)
- منجاب بن راشد (برادر)
منابع
پانویس
- ↑ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۵، ص۲۵۴.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۶۷ و ج۳، ص۳۷۵.
- ↑ ابن کثیر، البدایة و النهایه، ج۷، ص۳۴۲.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۶۷.
- ↑ ابن کثیر، البدایة و النهایه، ج۷، ص۳۴۲.
- ↑ مسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۲، ص۴۰۷.
- ↑ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۵، ص۲۵۴.
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۴، ص۴۷.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۶۷.
- ↑ برای یکسانی اطلاعات مربوط به این دو، بنگرید: ابن اعثم، ج۴، ص۲۴۳.
- ↑ محمدی، رمضان، مقاله «حارث بن راشد ناجی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۵۹.