مقدمه

حضرت علی(ع) پس از ورود به کوفه در روز ۱۲ رجب سال ۳۶، به‌جای آنکه به قصر دار الاماره (که در زمان سعد وقاص ساخته شده بود) برود، در خانۀ کوچکی در نزدیکی مسجد کوفه ساکن شد و چند سال اقامتش در کوفه را در آن خانه گذراند. این خانه که به "بیت علی" هم معروف است، از بخش‌های مختلفی تشکیل شده است و هم‌اکنون نیز بازسازی‌شدۀ آن موجود است و زائران عتبات از آن دیدن می‌کنند. "اندرونی و بیرونی این خانه را راهروی تنگ به هم وصل می‌کند. حتّی چاهی که حضرت از آن آب می‌کشید، در میان اتاقی وجود دارد و مردم برای تیّمن و تبرک از آن چاه آب می‌کشند و می‌نوشند. اتاق مکتب‌خانۀ فرزندان حضرت و آثار دیگری از زندگی آن پیشوای عادل همچنان قابل مشاهده است[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. سیمای کوفه ص۲۱۳.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۴۰.