خانواده در معارف و سیره علوی

مقدمه

بر پایه راهبرد جامعه علوی، فضای جامعه را باید از کشش‌های جنسی خارج از چارچوب خانواده زدود و تا حد ممکن، از ازدواج و تشکیل خانواده حمایت کرد. امام علی (ع) به اصحاب خود که به زنی زیبا خیره شده بودند، فرمود: «از این نگاه‌های خیره و آلوده پرهیز کنید و فضای جامعه را آلوده نسازید و هر کس که در فضای اجتماعی دچار التهاب گردید، این التهاب را با آرامش در کنار همسر خویش رفع کند»[۱]. همچنین در سیره حضرت، ازدواج به عنوان یک اقدام تربیتی همواره مورد توجه بود و برای برخی از جوانانی که مرتکب پاره‌ای مفاسد اخلاقی می‌شدند، پس از اجرای مجازات شرعی، امکان انتخاب همسر را فراهم می‌آورد. در این راهبرد، کوشش می‌شود که در جامعه اسلامی هیچ مرد یا زنی بدون همسر نماند و نیازهای خفته خود را به فضای التهاب‌آور جامعه نکشاند، بلکه همگان با اختیار همسری همتای خود، فضای اجتماعی را از هر گونه آلودگی و فساد بپیرایند[۲].

منابع

پانویس

  1. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۶۳.
  2. نبوی، سید عباس، مقاله «جامعه آرمانی»، دانشنامه امام علی ج۶، ص ۱۸۸.