صلاح
مقدمه
«صلاح» ضد فساد؛[۱] به معناى نیکى کردن و نیکوکار گشتن[۲] است. و صالح کسى است که انجام دهنده صلاح و ملازم و متمسک به آن باشد.[۳] برخى گفتهاند: صالحان کسانىاند که در علم و ایمانشان به خدا و آنچه از نزد خدا آمده و نیز در صداقت، شهادت و توبه آنان خللى وارد نشده باشد و تمام عمر خود را در طاعت خدا و اموالشان را در راه رضاى او صرف نمایند.[۴].[۵]
صالحان از دیدگاه قرآنی
در آیاتی از قرآن کریم، واژههای صالحین و صالحون بکار رفته است. به این نکته باید توجه داشت که صالح بودن و در زمره آنان قرار داشتن، غیر از انجام دادن عمل صالح است. در آیه ۹ سوره عنکبوت مى خوانیم: ﴿وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِي الصَّالِحِينَ﴾[۶]
مقام صالحان
مقام صالحان، چنان ارجمند است که خداوند در قرآن کریم، پیامبرانى چون حضرت ابراهیم، حضرت اسحاق، حضرت یعقوب،[۷] حضرت لوط،[۸] حضرت اسماعیل، حضرت ادریس و حضرت ذوالکفل(ع)[۹] را از صالحان دانسته است.
نیز به این نکته هم باید توجه داشت که صالحان داراى مراتباند؛ به این معنا که شامل انبیا و غیر ایشان مى شود.[۱۰]
فضایل صالحان
منابع
پانویس
- ↑ لسان العرب، ج۷، ص۳۸۴.
- ↑ فرهنگ فارسى، ج۲، ص۲۱۵۸، «صلاح».
- ↑ مجمع البیان، ج۳-۴، ص۱۱۱.
- ↑ روح المعانى، ج۴، جزء۵، ص۱۱۴.
- ↑ هاشمی رفسنجانی، علی اکبر، فرهنگ قرآن، ج۱۸، ص ۲۰۹و۲۲۰.
- ↑ «و آنان را که ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کردهاند بیگمان در زمره شایستگان درمیآوریم» سوره عنکبوت، آیه ۹.
- ↑ ﴿وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ نَافِلَةً وَكُلًّا جَعَلْنَا صَالِحِينَ﴾ «و اسحاق را و افزون بر آن (نوهاش) یعقوب را به او بخشیدیم و همه را (مردمی) شایسته کردیم» سوره انبیاء، آیه ۷۲.
- ↑ ﴿وَأَدْخَلْنَاهُ فِي رَحْمَتِنَا إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ﴾ «و او را در (پناه) بخشایش خویش درآوردیم که او از شایستگان بود» سوره انبیاء، آیه ۷۵.
- ↑ ﴿وَإِسْمَاعِيلَ وَإِدْرِيسَ وَذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِينَ * وَأَدْخَلْنَاهُمْ فِي رَحْمَتِنَا إِنَّهُمْ مِنَ الصَّالِحِينَ﴾ «و اسماعیل و ادریس و ذو الکفل را (یاد کن) که همه از شکیبایان بودند * و آنان را در بخشایش خویش در آوردیم؛ بیگمان آنها از شایستگان بودند» سوره انبیاء، آیه ۸۵و۸۶.
- ↑ هاشمی رفسنجانی، علی اکبر، فرهنگ قرآن، ج۱۸، ص ۲۰۹و۲۲۰.
- ↑ هاشمی رفسنجانی، علی اکبر، فرهنگ قرآن، ج۱۸، ص ۲۰۹و۲۲۰.