مدینة النبی در فقه سیاسی

مقدمه

مجتمعی که نظم، تدبیر و تابعیت در آن لحاظ شده است[۱]؛ کلمه مدینه برگرفته از زبان عبری و سریانی.

﴿وَكَانَ فِي الْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ[۲].

کلمه مدینه بر گرفته از زبان عبری و سریانی است؛ لذا عده‌ای قایل‌اند، تغییر اسم یثرب به مدینة الرسول یا المدینه به دلیل مرکزیت حکومت پیامبر (ص) بوده و مدینه معادل "دولت‌شهر" یونانی است[۳].

منابع

پانویس

  1. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۱، ص۵۵.
  2. «و در آن شهر نه دودمان بودند که در آن (سر) زمین دست به تباهی می‌زدند و کار شایسته نمی‌کردند» سوره نمل، آیه ۴۸.
  3. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص۴۶۹.