مقدمه

یکی از القاب امام حسین (ع) "مصباح الهدی" است. بیش از چهل لقب برای سید الشهدا (ع) نقل شده است[۱] که یکی از آنها مصباح هدایت و کشتی نجات است. در حدیث است از رسول خدا (ص) که در سمت راست عرش الهی نوشته است: «إِنَّ الْحُسَيْنَ مِصْبَاحُ الْهُدَى وَ سَفِينَةُ النَّجَاةِ»[۲]. غیر از مقام امامت آن حجّت الهی، در شیوۀ زندگی و الهام‌بخشی راه و رسم جهاد و شهادت نیز، آن حضرت راهنمای بشر است و در غرقاب هستی و طوفان‌های اجتماعی، کشتی نجات‌بخشی است که هر کس به ولای او چنگ زند، از امواج بی‌دینی و ذلّت نجات یافته به ساحل عزت و کرامت می‌رسد. چراغ حسینی در شب تاریک تاریخ، همواره درخشان بوده و "راه" نشان داده است[۳].

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. مناقب، ابن‌شهرآشوب، ج۴، ص۷۸.
  2. سفینة البحار، ج۱، ص۲۵۷؛ ناسخ التواریخ، ص۵۷.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۵۸.