نفاق: تفاوت میان نسخه‌ها

# '''از بین رفتن [[ایمان]]''': نفاق ایمان و ریشه های آن را از بین می‌برد. [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمودند: «نفاق، ایمان را تباه می‌کند»<ref>{{متن حدیث|النّفاق یفسد الإیمان}}؛ غرر الحکم‌، ج ۱، ص۱۹۲.</ref>

# '''دور شدن از [[حکمت]]''': نفاق [[مانع]] [[نزول]] حکمت بر [[قلب]] [[انسان]] است. حکمت از [[نعمت‌های ویژه الهی]] است که [[خداوند]] آن را "خیر کثیر" خوانده است<ref>يُؤْتىِ الْحِكْمَةَ مَن يَشَاءُ وَ مَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتىِ‏َ خَيرًْا كَثِيرًا وَ مَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُوْلُواْ الْأَلْبَابِ»؛ سوره بقره، آیه ۲۶۹. </ref>. [[امام علی]] {{ع}} می‌فرماید: «حکمت بر قلب [[منافق]] نمی‌نشیند مگر آنکه زود بر می‌خیزد». همچنین می‌فرماید: «حکمت، در جستجوی [[جایگاه]] خویش، در سینه منافق بالا و پایین می‌رود تا سرانجام، بر زبان او بنشیند و بیرون رود و [[مؤمن]] آن را بشنود و برباید که به حکمت سزاوارتر است»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ الْکَلِمَةَ مِنَ الْحِکْمَةِ تَتَلَجْلَجُ فِی صَدْرِ الْمُنَافِقِ نُزُوعاً إِلَی مَظَانِّهَا حَتَّی یَلْفَظَ بِهَا، فَیَسْمَعَهَا الْمُؤْمِنُ، فَیَکُونَ أَحَقَّ بِها وَ أَهْلَها، فَیَلْقِفَهَا}}؛ امالی‌، طوسی، ص۶۲۵.</ref>.

# '''[[بی‌اعتمادی مردم]]''': از [[آسیب‌های اجتماعی]] نفاق این است که [[مردم]] به او [[اعتماد]] نمی‌کنند، امیرالمؤمنین {{ع}} فرمودند: «کسی که نفاقش بیش‌تر است، وفاقش معلوم نگردد»<ref>{{متن حدیث|مَنْ كَثُرَ نِفَاقُهُ لَمْ يُعْرَفْ وِفَاقُهُ}}؛ غرر الحکم‌، ۵/ ۲۳۵.</ref>.

# '''[[زشت خویی]]''': نفاق [[اخلاق]] را [[زشت]] می‌‌کند و خوبی‌های [[اخلاقی]] را از بین می‌‌یرد. [[امام علی]] {{ع}} می‌فرماید: «نفاق، زشت‌ترین [[خصلت اخلاقی]] است»<ref>{{متن حدیث|شَرُّ الاَخلاقِ اَلكِذبُ والنفاقُ}}؛ میزان الحکمة، ۴/ ۳۳۳۸.</ref>.<ref>ر. ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۳۷-۳۸.</ref>