بحث:نفاق

Page contents not supported in other languages.
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

الدليل التصنيفي

  • ۳:۳:۲:۱ النفاق
  • ۱:۳:۳:۲:۱ حقيقة النفاق
  • ۲:۳:۳:۲:۱ صفات المنافقين
  • ۳:۳:۳:۲:۱ نفاق الاعتقاد
  • ۴:۳:۳:۲:۱ نفاق اللسان
  • ۵:۳:۳:۲:۱ نفاق العمل

مقدمه

  • نفاق از ریشه "نفق" به معنای پوشیده و پنهان داشتن است. نفاق در اصطلاح به معنای تفاوت در ظاهر و باطن است. کسی را که نفاق در دل دارد منافق گویند. منافق در دل به‌گونه‌ای، اما در ظاهر به‌گونه‌ای دیگر است. پدیده نفاق در دل منافق به دو گونه نمود می‌یابد[۱]:
  1. نفاق در عقیده که شخص منافق در دل معتقد به موضوعی نباشد، ولی در ظاهر خود را معتقد به موضوعی نباشد، ولی در ظاهر خود را معتقد نشان دهد. بدترین نوع نفاق اظهار ایمان به خداوند در ظاهر و نبود ایمان در دل است که از اقسام کفر به حساب می‌آید، زیرا افزون بر کفر باطنی، شامل رذیلت‌هایی چون مکر، حیله و خدعه نیز می‌شود. خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: به زبان خویش چیزی می‌گفتند که در دل‌هاشان نبود[۲][۳].
  2. نفاق اخلاقی، یعنی منافق در باطن متخلق به اخلاق ناپسند باشد، ولی در ظاهر خود را دارای اخلاق پسندیده نشان دهد[۴].
  3. نفاق در اعمال، به این معنا که رفتار منافق در خلوت و جلوت متفاوت باشد.[۵][۶].

عوامل نفاق

اوصاف منافقان

رفتارهای منافقانه

پانویس

  1. دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 839.
  2. ﴿ وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ نَافَقُواْ وَقِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا قَاتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَوِ ادْفَعُواْ قَالُواْ لَوْ نَعْلَمُ قِتَالاً لاَّتَّبَعْنَاكُمْ هُمْ لِلْكُفْرِ يَوْمَئِذٍ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلإِيمَانِ يَقُولُونَ بِأَفْوَاهِهِم مَّا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يَكْتُمُونَ؛ سوره آل عمران، آیه ۱۶۷
  3. دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 839.
  4. دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 839.
  5. این مسئله با پنهان داشتن گناه متفاوت است، زیرا منافق در حالی‌که از انجام گناه در خلوتگاه خویش لذت می‌برد و هیچ قصدی باری ترک گناه ندارد، اما در جَلوَت، خود را فردی مهذب و پیراسته از گناه نشان می‌دهد.
  6. دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 839.
  7. نهج البلاغه، نامه ۲۷
  8. دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 839.
  9. دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 840.
  10. دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 840.
  11. دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 840.
  12. ﴿ إِذَا جَاءَكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَكَاذِبُونَ؛ سوره منافقون، آیه۱
  13. ﴿اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ إِنَّهُمْ سَاء مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ؛ ؛ سوره منافقون، آیه2
  14. ﴿وَإِذَا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسَامُهُمْ وَإِن يَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ كَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُّسَنَّدَةٌ يَحْسَبُونَ كُلَّ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْ هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ ؛ سوره منافقون، آیه ۴
  15. ﴿وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُوسَهُمْ وَرَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَهُم مُّسْتَكْبِرُونَ؛ سوره منافقون، آیه 5
  16. ﴿هُمُ الَّذِينَ يَقُولُونَ لا تُنفِقُوا عَلَى مَنْ عِندَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّى يَنفَضُّوا وَلِلَّهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لا يَفْقَهُونَ؛ سوره منافقون، آیه ۷
  17. ﴿وَإِذَا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسَامُهُمْ وَإِن يَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ كَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُّسَنَّدَةٌ يَحْسَبُونَ كُلَّ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْ هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ؛ سوره منافقون، آیه ۴
  18. ﴿سَوَاء عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ؛ سوره منافقون، آیه ۶
  19. ﴿يَقُولُونَ لَئِن رَّجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الأَعَزُّ مِنْهَا الأَذَلَّ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لا يَعْلَمُونَ ؛ سوره منافقون، آیه ۸
  20. ﴿ الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمُنكَرِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَيَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ نَسُواْ اللَّهَ فَنَسِيَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمُ الْفَاسِقُونَ؛ سوره توبه، آیه ۶۷
  21. دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 840.
  22. غرر الحکم، ۱
  23. غرر الحکم، ۱
  24. غرر الحکم، ۱
  25. غرر الحکم، ۱
  26. غرر الحکم، ۱
  27. غرر الحکم، ۲
  28. غرر الحکم، ۲
  29. غرر الحکم، ۲
  30. غرر الحکم، ۲
  31. غرر الحکم، ۲
  32. دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 840.
  33. غررالحکم، ۲
  34. نهج البلاغه، خطبه ۱۷۵
  35. دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 841.
  36. نک: غررالحکم، ۲ / ۵۱۷
  37. نک: غررالحکم، ۲ / ۵۱۶
  38. نک: غررالحکم، ۲ / ۵۱۵
  39. نک: غررالحکم، ۲ / ۵۱۵
  40. نک: غررالحکم، ۲ / ۲۶۳
  41. نک: غررالحکم، ۲ / ۷۸۶
  42. نک: غررالحکم، ۱ / ۲۳۴
  43. نهج البلاغه، حکمت ۴۲
  44. دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 842.
  45. نهج البلاغه، خطبه ۲۰۱
  46. دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 842.
  47. ﴿أُوْلَئِكَ الَّذِينَ يَعْلَمُ اللَّهُ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَعِظْهُمْ وَقُل لَّهُمْ فِي أَنفُسِهِمْ قَوْلاً بَلِيغًا؛ سوره نساء، آیه ۶۳
  48. دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 842.
  49. دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 842.