←مقدمه
(صفحهای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = حرص در قرآن - حرص در حدیث - حرص در نهج البلاغه - حرص در اخلاق اسلامی - حرص در فقه سیاسی - حرص در معارف دعا و زیارات - حرص در معارف و سیره سجادی - حرص در فقه اسلامی - حرص در فرهنگ...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
(←مقدمه) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[حرص در قرآن]] - [[حرص در حدیث]] - [[حرص در نهج البلاغه]] - [[حرص در اخلاق اسلامی]] - [[حرص در فقه سیاسی]] - [[حرص در معارف دعا و زیارات]] - [[حرص در معارف و سیره سجادی]] - [[حرص در فقه اسلامی]] - [[حرص در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]| پرسش مرتبط =}} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[حرص در قرآن]] - [[حرص در حدیث]] - [[حرص در نهج البلاغه]] - [[حرص در اخلاق اسلامی]] - [[حرص در فقه سیاسی]] - [[حرص در معارف دعا و زیارات]] - [[حرص در معارف و سیره سجادی]] - [[حرص در فقه اسلامی]] - [[حرص در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]| پرسش مرتبط =}} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
«[[حرص]]» [[آزمندی]] و [[زیادهروی]] در [[دنیاخواهی]]. | |||
[[امام خمینی]]، [[حرص]] را شدت [[اشتیاق]] نفس به [[دنیا]] و [[شئون]] آن میداند. حرص به [[پسندیده]] چون؛ شدت علاقه [[پیامبر]]{{صل}} به [[هدایت]] [[بندگان]]، و [[ناپسند]] چون؛ حرص [[یهود]] به دنیا تقسیم شده است. [[طمع]]، از واژههای مرتبط با حرص است و به ناپسند و پسندیده تقسیم شدهاست. امام خمینی طمع پسندیده را [[امید به رحمت خداوند]] همراه با عمل و طمع ناپسند را [[امید به رحمت الهی]] بدون ملاحظه عمل میداند. امام خمینی حرص را امری ذاتی و از [[دامهای شیطان]] دانسته و ریشه حرص را [[حب نفس]] و [[حب دنیا]] میداند و طمع [[انسان]] به غیر [[حقتعالی]] را ناشی از [[جهل]] به [[مقام ربوبی]] برشمرده است. امام خمینی برای حرص آثاری چون؛ مانع [[حریت]] و [[کمال انسانی]] و سلب [[آرامش]] و [[طمأنینه]] ذکر کردهاست و برای درمان حرص راه [[علمی]] چون؛ [[اندیشه]] در مضرات حرص و راه عملی چون؛ ریشهکن کردن حب دنیا ارئه کرده است..<ref>[[محسن میرزاپور|میرزاپور، محسن]]، [[حرص - میرزاپور (مقاله)|مقاله «حرص»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۴ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی]]، ج۴، ص۳۴۲.</ref> | [[امام خمینی]]، [[حرص]] را شدت [[اشتیاق]] نفس به [[دنیا]] و [[شئون]] آن میداند. حرص به [[پسندیده]] چون؛ شدت علاقه [[پیامبر]]{{صل}} به [[هدایت]] [[بندگان]]، و [[ناپسند]] چون؛ حرص [[یهود]] به دنیا تقسیم شده است. [[طمع]]، از واژههای مرتبط با حرص است و به ناپسند و پسندیده تقسیم شدهاست. امام خمینی طمع پسندیده را [[امید به رحمت خداوند]] همراه با عمل و طمع ناپسند را [[امید به رحمت الهی]] بدون ملاحظه عمل میداند. امام خمینی حرص را امری ذاتی و از [[دامهای شیطان]] دانسته و ریشه حرص را [[حب نفس]] و [[حب دنیا]] میداند و طمع [[انسان]] به غیر [[حقتعالی]] را ناشی از [[جهل]] به [[مقام ربوبی]] برشمرده است. امام خمینی برای حرص آثاری چون؛ مانع [[حریت]] و [[کمال انسانی]] و سلب [[آرامش]] و [[طمأنینه]] ذکر کردهاست و برای درمان حرص راه [[علمی]] چون؛ [[اندیشه]] در مضرات حرص و راه عملی چون؛ ریشهکن کردن حب دنیا ارئه کرده است..<ref>[[محسن میرزاپور|میرزاپور، محسن]]، [[حرص - میرزاپور (مقاله)|مقاله «حرص»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۴ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی]]، ج۴، ص۳۴۲.</ref> |