محتوای ندای آسمانی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«'''[[رسول اکرم]] {{صل}} می‌فرماید:'''"به هنگام [[خروج قائم]] {{ع}} [[منادی آسمانی]] از [[آسمان]] بانگ می‌زند: هان ای مردمان! [[خداوند]] مهلت [[ستمگران]]، [[منافقان]] و پیروانشان را قطع کرد و [[بهترین]] [[امت محمد]] {{صل}} را به [[پیشوایی]] و [[سرپرستی]] شما برگزید، خود را در [[مکه]] به او برسانید که او [[مهدی]] {{ع}} است"<ref>{{متن حدیث|" أَلَا يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ اللَّهَ قَدْ قَطَعَ مُدَّةِ الْجَبَّارِينَ وَ الْمُنَافِقِينَ وَ أَتْبَاعُهُمْ ، وَ وَ لَا كَمْ الجابر خَيْرِ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ ، أَلْحِقُوهُ بِمَكَّةَ فَإِنَّهُ الْمَهْدِيِّ‏‏"}}؛ ارشاد مفید، ص ۳۳۶؛ الملاحم و الفتن، ص ۱۱۵؛ الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ۱۶۰؛ اختصاص مفید، ص ۲۰۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۴؛ [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۴۹۹؛ المهدی، ص ۹۰؛ بشارة الاسلام، ص ۱۷۷.</ref>. "منادی از [[آسمان]] بانگ برمی‌آورد: [[امیر]] شما فلانی اوست و آن همان [[مهدی]] {{ع}} است"<ref>{{متن حدیث|" فَيُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ أَيُّهَا النَّاسُ إِنَ‏ أَمِيرَكُمْ‏ فُلَانٌ‏ وَ ذَلِكَ‏ هُوَ الْمَهْدِي‏‏‏"}}؛ بشارة الاسلام، ص ۱۷۷.</ref>. این نشانه آسمانی شاید همان کف دستی باشد که در [[آسمان]] ظاهر خواهد شد، و منظور از [[منادی آسمانی]]، پیک [[وحی]]، [[جبرئیل امین]] است که در میان [[زمین]] و [[آسمان]] بانگ برمی‌آورد و صدایش در تمام نقاط [[زمین]] به گوش [[مردم]] می‌رسد، اگر برخی از کوته‌نظران در امکان چنین حادثه‌ای [[تردید]] کنند، ما تردیدی نداریم که بانگ پیک آسمانی از صدای فرستنده‌های بشری ناتوان‌تر نیست که در نقطه‌ای از [[جهان]] صدایی پخش می‌کنند و در دورترین نقطه [[جهان]] صدایشان شنیده می‌شود، و تردیدی نداریم که صدای رسای [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} هنگامی که در کنار [[خانه خدا]] بلند شود در تمام نقاط [[جهان]] به گوش [[دوست]] و [[دشمن]] خواهد رسید!. "بانگی در [[ماه رمضان]] شنیده می‌شود، [[آتش]] جنگی در ماه [[شوال]] برافروخته می‌گردد، قبیله‌ها در ماه ذیحجه به [[جنگ]] برمی‌خیزند، و نشانه آن اینستکه [[حجاج]] را [[غارت]] کنند و فاجعه بزرگی در منی روی می‌دهد و افراد بیشماری کشته می‌شوند و خون‌ها روان می‌شود و بر جمرات می‌ریزد"<ref>{{متن حدیث|" سَيَكُونُ فِي رَمَضَانَ صَوَّتَ، وَ فِي شَوَّالٍ معمعة، وَ فِي ذِي الْحِجَّةِ تحارب الْقَبَائِلِ. وَ عَلَامَتُهُ أَنْ يَنْهَبُ الْحَاجِّ، وَ تَكُونُ ملحمة مِنِّي وَ تُكْثِرُ فِيهَا القتلي وَ تُسِيلُ فِيهَا الدِّمَاءِ، حتي تَسِيلُ دِمَاؤُهُمْ عَلِيِّ الْجَمْرَةَ ‏‏‏"}}؛ الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ۱۶۱؛ بشارة الاسلام، ص ۳۴؛ الملاحم و الفتن، ص ۳۳.</ref>. یعنی این فاجعه در اثنای مراسم [[حج]] در منی روی می‌دهد و [[خون]] [[حجاج]] بر روی جمرات در محل رمی جمرات می‌ریزد!.