انفال در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

*در روایاتی پرشمار از [[اهل‌ بیت]]{{عم}} این [[اموال]] متعلق به [[رسول خدا]] و [[امامان]] پس از او دانسته شده است<ref>الکافی، ج‌۱، ص‌۶۱۷‌ـ‌۶۲۷‌؛ وسائل‌الشیعه، ج‌۹، ص‌۵۲۳‌ـ‌۵۳۴‌.</ref>؛ لکن این بحث مطرح است که آیا [[انفال]] [[ملک]] شخص [[رسول خدا]]{{صل}} و [[امام]] [[مسلمین]] است یا [[ملک]] [[منصب]] آنان؟ از اینکه در [[آیه انفال]] ملکیت [[رسول خدا]] در کنار ملکیت [[خداوند]] آمده و بر آن عطف شده به دست می‌آید که این [[مالکیت]] [[ملک]] [[منصب]] است؛ نه شخص، زیرا ملکیت [[خداوند]] از نوع ملکیت اعتباری نیست، بلکه به نحو [[ولایت]] در [[تصرف]] است<ref>کتاب البیع، ج‌۳، ص‌۲۴؛ الخمس والانفال، ص‌۳۳۱.</ref>. در [[روایات]] [[اهل‌ بیت]]{{عم}} نیز تعبیرهایی مانند: [[والی]] [[مسلمین]]، کسی که امور [[مسلمانان]] به او واگذار شده، [[اموال]] [[مسلمانان]]، [[اموال]] بیت‌ المال<ref> جامع أحادیث الشیعه، ج‌۱۰، ص‌۱۰۸‌ـ‌۱۱۴.</ref> در  مورد [[انفال]] و [[مالکیت]] آن آمده و حکایت از این دارد که این [[اموال]] [[ملک]] [[منصب امامت]] و [[حاکمیت]] [[اسلامی]] است؛ نه [[ملک]] شخص آنان<ref>فرهنگ جهاد، ش ۳۰، ص‌۱۵۸؛ دراسات فی ولایة الفقیه، ج‌۴، ص‌۲۰‌ـ‌۲۲.</ref>. سپس [[قرآن کریم]] در پایان [[آیه]] ۷ [[سوره حشر]] به [[راز]] تعلق [[انفال]] به [[رسول خدا]] و [[حاکم اسلامی]] اشاره  کرده و علت این امر را انباشته نشدن [[ثروت]] در دست گروهی خاص و ثروتمند دانسته است: {{متن قرآن|كَيْ لا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الأَغْنِيَاء مِنكُمْ }} در [[شأن نزول]] [[آیه]] فوق [[نقل]] شده که پس از به [[غنیمت]] گرفتن [[اموال]] بنی‌ نضیر جمعی از رؤسای [[مسلمانان]] به [[پیامبر]]{{صل}} گفتند: [[برگزیده]] این [[اموال]] را بردار و بقیه را میان ما قسمت کن، چنان که در [[جاهلیت]] چنین می‌کردیم<ref>مجمع البیان، ج‌۹، ص‌۳۹۲؛ نمونه، ج‌۲۳، ص‌۵۰۷‌.</ref> که [[آیه]] فوق نازل و این [[سنت]] [[نادرست]] را [[نفی]] کرد. به نظر برخی سپردن [[مالکیت]] [[انفال]] به  [[حکومت]] و قرار دادن سهمی برای [[نیازمندان]] [[جامعه]] از امتیازات [[قوانین اسلامی]] است که بر خلاف نظامهای [[سرمایه‌داری]] و [[کمونیستی]]، ضمن رعایت [[عدالت]]<ref>الفرقان، ج‌۲۸، ص‌۲۳۹.</ref> مانع از پدید آمدن اقلیتی توانگر و اکثریتی تهیدست‌ می‌گردد<ref>نمونه، ج‌۲۳، ص‌۵۰۷‌.</ref><ref>[[سید رضا حسینی|حسینی سید رضا]]، [[سید جعفر صادقی فدکی|صادقی فدکی، سید جعفر]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۵ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۵، ص۱۵ - ۲۳.</ref>.