تربیت: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:


==معناشناسی==
==معناشناسی==
==معنای لغوی==
===معنای لغوی===
تربیت مصدر باب تفعیل از مادّه "ر ـ ب ـ ب" یا "ر ـ ب ـ و" و به معنای پروردن و پرورانیدن<ref>التحقیق، ج‌۳، ص‌۲۰، «رب»؛ ص‌۳۴، «ربو»؛ لغت نامه، ج‌۴، ص‌۵۷۷۶، «تربیت».</ref> و [[تهذیب]]<ref>لغت‌نامه، ج‌۴، ص‌۵۷۷۸، «تربیة».</ref> است. [[ابن‌ فارس]] معنای تربیت را به سه اصل بازمی‌گرداند:
تربیت مصدر باب تفعیل از مادّه "ر ـ ب ـ ب" یا "ر ـ ب ـ و" و به معنای پروردن و پرورانیدن<ref>التحقیق، ج‌۳، ص‌۲۰، «رب»؛ ص‌۳۴، «ربو»؛ لغت نامه، ج‌۴، ص‌۵۷۷۶، «تربیت».</ref> و [[تهذیب]]<ref>لغت‌نامه، ج‌۴، ص‌۵۷۷۸، «تربیة».</ref> است. [[ابن‌ فارس]] معنای تربیت را به سه اصل بازمی‌گرداند:


خط ۱۷: خط ۱۷:


===معنای اصطلاحی===
===معنای اصطلاحی===
[[تربیت]] مفهومی جز پروراندن ندارد<ref>اخلاق جنسی، ص۵۲.</ref>. تربیت یعنی پرورش دادن استعدادهای [[واقعی]] [[انسان]] و استعدادهای درونی<ref>تعلیم و تربیت در اسلام، ص۶۷؛ مجموعه آثار، ج۳، ص۴۵۴؛ فلسفه تاریخ، ج۱، ص۱۵۰.</ref>. به عبارت دیگر تربیت یعنی [[رشد دادن]] و پرورش دادن و این مبنی بر قبول کردن یک [[سلسله]] استعدادها و به تعبیر امروز یک سلسله ویژگی‌ها در انسان است<ref>مجموعه آثار، ج۳، ص۴۵۲.</ref>.
[[تربیت]] مفهومی جز پروراندن ندارد<ref>اخلاق جنسی، ص۵۲.</ref>. تربیت یعنی پرورش دادن استعدادهای [[واقعی]] [[انسان]] و استعدادهای درونی<ref>تعلیم و تربیت در اسلام، ص۶۷؛ مجموعه آثار، ج۳، ص۴۵۴؛ فلسفه تاریخ، ج۱، ص۱۵۰.</ref>. به عبارت دیگر تربیت یعنی [[رشد دادن]] و پرورش دادن و این مبنی بر قبول کردن یک [[سلسله]] استعدادها و به تعبیر امروز یک سلسله ویژگی‌ها در انسان است<ref>مجموعه آثار، ج۳، ص۴۵۲.</ref>.


تربیت، فنّ تشکیل [[عادت]] است<ref>تعلیم و تربیت در اسلام، ص۷۸.</ref>. در [[حقیقت]] تربیت عبارت است از پرورش دادن، یعنی استعدادهای درونی‌ای را که بالقوّه در یک شیء موجود است به فعلیت درآوردن و پروردن، و لذا تربیت فقط در مورد جاندارها یعنی گیاه و حیوان و انسان صادق است<ref>تعلیم و تربیت در اسلام، ص۵۶.</ref>. تربیت صرفاً عبارت از پرورش است. نه، ساختن [[انسان‌ها]]، صحیح نیست. قسمت اعظم تربیت، ساختن انسان‌ها به طور دلخواه است<ref>تعلیم و تربیت در اسلام، ص۸۰.</ref>.
تربیت، فنّ تشکیل [[عادت]] است<ref>تعلیم و تربیت در اسلام، ص۷۸.</ref>. در [[حقیقت]] تربیت عبارت است از پرورش دادن، یعنی استعدادهای درونی‌ای را که بالقوّه در یک شیء موجود است به فعلیت درآوردن و پروردن، و لذا تربیت فقط در مورد جاندارها یعنی گیاه و حیوان و انسان صادق است<ref>تعلیم و تربیت در اسلام، ص۵۶.</ref>. تربیت صرفاً عبارت از پرورش است. نه، ساختن [[انسان‌ها]]، صحیح نیست. قسمت اعظم تربیت، ساختن انسان‌ها به طور دلخواه است<ref>تعلیم و تربیت در اسلام، ص۸۰.</ref>.
۱۱۳٬۰۷۵

ویرایش