پرده‌دری
پرده‌دری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: پرده‌دری در معارف دعا و زیارات - پرده‌دری در معارف و سیره سجادی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
معادل این لفظ در لغت عرب واژه "هتک" است که به معنی دریدن، پرده برداشتن، فاش کردن و بی‌شرمی و وقاحت است[۱]. افراد بی پروا باکی ندارند از اینکه حرمت دیگران را لگدکوب کرده و پرده‌دری کنند. چنین افرادی حتی از اینکه پرده از اسرار و فضایح خودشان برداشته شود و در نزد دیگران بی‌آبرو شوند، ابایی ندارند. در واقع این صفت ناپسند نشانه بی‌حیایی شخص و گذشتن از مرزهای شرعی و اخلاقی است. نیایش‌های صحیفه آموزشی برای مقابله با این خلق وخوی است.
امام سجاد (ع) در دعای پس از نماز شب چنین دعا می‌کند: «ای خداوند من،... چگونه توانم به فضیلت نوافل خود توسل جویم، حال آنکه از بسیاری از وظایف خویش در ادای فرایض تو غفلت کرده‌ام و از مرز مناهی تو گذشته و مرتکب اعمال حرام و گناهان بزرگ شده‌ام»[۲].
و نیز در دعای وداع با ماه رمضان عرضه می‌دارد: «أَوِ انْتَهَكْنَا بِهِ حُرْمَةً مِنْ غَيْرِنَا، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اسْتُرْنَا بِسِتْرِكَ»؛ «بار خدایا، در این ماه اگر قصد گناه کرده‌ایم، یا مرتکب آن شده‌ایم، یا به عمد از ما خطایی سر زده، یا از سر فراموشی ستمی بر خود روا داشته‌ایم، یا پرده حرمت دیگری را دریده‌ایم، بار خدایا بر محمد و خاندانش درود بفرست و گناه ما در پرده اغماض فرو پوش»[۳].[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ فرهنگ معاصر عربی به فارسی.
- ↑ نیایش سی و دوم.
- ↑ نیایش چهل و پنجم.
- ↑ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ فرهنگ معاصر عربی به فارسی، آذرتاش آذرنوش، نشر نی، تهران، ۱۳۷۹، چاپ اول.
- ↑ خالقیان، فضل‌الله، مقاله «پرده‌دری»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۱۲۹.