مقدمه

نام دیگری برای روز عید غدیر است. تتویج یعنی تاجگذاری. از آنجا که عمامه گذاشتن در عرب نشانۀ شکوه و مقام بود و روز غدیر، رسول خدا پس از تعیین علی بن ابی طالب(ع) به خلافت و امامت، عمامۀ خویش را که سحاب نام داشت، بر سر حضرت امیر گذاشت، نشانۀ آن بود که همان موقعیتی را که پیامبر در میان مردم داشت، به جانشین خود علیّ مرتضی(ع) واگذاشت. عمامه‌گذاری در روز غدیر، به مثابۀ تاجگذاری امیران بود و چون پیامبر آن عمامه را بر سر آن حضرت گذاشت فرمود: «یا علیّ! العمائم تیجان العرب»[۱] یا علی، عمامه‌ها، تاج‌های قوم عرب است. علامه امینی در پایان بحثی که دربارۀ "تتویج در روز غدیر" دارد، می‌نویسد: پس این روز تاجگذاری، خجسته‌ترین روز در اسلام و بزرگترین عید برای دوستدار امیر مؤمنان(ع) است، همچنانکه دشمنان ناصبی او را کینه و دشمنی برمی‌انگیزد[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. الغدیر، ج ۱ ص۲۹۱.
  2. الغدیر، ج ۱ ص۲۹۳.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۶۱۴.