حارث بن عبد یا عبده ازدی
آشنایی اجمالی
با توجه به نسبتش از قبیله ازد، از قبایل یمنی است[۱]. ابن حجر نام او را در قسم سوم الاصابه (مخضرمین کسانی که دوره جاهلیت و دوره پیامبر را درک کرده‌اند ولی پیامبر را ندیدند) آورده و به نقل از ابومخنف می‌گوید: وی در جنگ یرموک (در سال سیزدهم) در نبرد با رومیان حضور داشت. همچنین ابن سعد[۲] نام وی را در شمار طبقه اول بعد از صحابه آورده است. حارث در جنگ صفین همراه معاویه بود و فرماندهی پیادگان فلسطینی را بر عهده داشت[۳]. او در دوره خلافت معاویه از دنیا رفت، اما با ملاحظه یکی بودن اطلاعات شرح حال حارث بن عبد با اطلاعاتی که ابن عساکر[۴] در شرح حال حارث بن عبدالله بن وهب دوسی آورده و اینکه ابن عساکر[۵] تصریح کرده که به حارث بن عبد الله، حارث بن عبد نیز می‌گویند، می‌‌توان به این نتیجه رسید که «حارث بن عبد» همان «حارث بن عبدالله بن وهب دوسی» است. شایان ذکر است که تیره بنودوس از تیره‌های قبیله ازد هستند[۶]؛ لذا نسبت «درسی» و ازدی برای حارث هر دو صحیح است.[۷]
جستارهای وابسته
- ازد (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ سمعانی، الأنساب، ج۱، ص۱۲۰.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۳۱۰.
- ↑ خلیفة بن خیاط، ص۱۴۷.
- ↑ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۱، ص۴۵۳.
- ↑ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۱، ص۴۵۲.
- ↑ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۱۳.
- ↑ محسنی، مریم، مقاله «حارث بن عبد یا عبده ازدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۷۷.