عثمان بن ابی‌شیبه عبسی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

ابوالحسن عثمان بن محمد بن ابراهیم عبسی کوفی، ملقب به ابن ابی‌شیبه از نام جد بزرگش (خواستی) روشن است که وی اصالتاً ایرانی و از موالی بنوعبس بود.[۱] در سال ۱۵۰ﻫ در شهر کوفه به دنیا آمد و سفرهایی به شهرهای مکه، ری، بصره، شام و بغداد کرد و در علوم حدیث، فقه، تفسیر و قرآن مهارت یافت. علمای اهل سنت او را توثیق کرده‌اند.[۲] وی از شریک، ابوالأحوص، جریر بن عبدالحمید، هشیم بن بشیر، سفیان بن عیینه، علی بن مسهر، وکیع، یحیی بن آدم و دیگران حدیث شنید و افرادی چون بخاری، مسلم، ابوداود، ابن ماجه، ابوحاتم، ابوبکر مروزی و بغوی از او حدیث نقل کرده‌اند. عثمان به خاطر نقل دو حدیث از جریر ضبی، مورد غضب احمد حنبل قرار گرفت. همچنین نظرات خاصی از جمله تصحیف قرآن داشت.[۳]

عبسی در حدود ۲۳۹ﻫ در شهر بغداد از دنیا رفت.

آثار او عبارت‌اند از: السنن فی الفقه المسند فی الحدیث الفتن و التفسیر القرآن [۴].[۵]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. سیر اعلام النبلاء ۱۱/۱۵۲.
  2. تاریخ الاسلام ۱۷/۲۷۱.
  3. سیر اعلام النبلاء ۱۱/۱۵۲.
  4. الفهرست (الندیم) ۲۸۵.
  5. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص ۵۱۳.