قرآن ناطق

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

قرآن ناطق تجسّم عینی قرآن کریم، در وجود و زندگی و گفتار و رفتار امام معصوم است. قرآن صامت، همین کلام اللّه مکتوب بر اوراق است و قرآن ناطق، امام است. این تعبیر بخصوص دربارۀ حضرت علی(ع) به‌کار رفته و خود آن حضرت نیز خود را قرآن ناطق شمرده است[۱].

مقدمه

منابع

پانویس

  1. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۴۸۴.
  2. ینابیع المودّة، ج ۱ ص ۲۱۴
  3. بحار الأنوار، ج ۷۹ ص ۱۹۹
  4. موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۸ ص ۲۰۷
  5. تحلیلی از مناس حج، شریعتی، ص ۳۱
  6. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۴۸۴.