عبدالرحمن بن عمرو بن جموح
مقدمه
عبدالرحمن و پدرش عمرو بن جموح هر دو از اصحاب رسول خدا (ص) بودند و پدرش در جنگ احد به شهادت رسید[۱]، و عبدالرحمان در زمره اصحاب و شیعیان امیرالمؤمنین (ع) درآمد[۲] و در عصر حکومت معاویه به دست فرمانروایان ستمگر و ظالم معاویه به جرم دوستی با اهل بیت پیامبر (ص) به شهادت رسید وی اول کسی بود که در اسلام سرش را بریدند و از شهری به شهر دیگر بردند[۳].[۴]
جستارهای وابسته
- عمرو بن جموح (پدر)
منابع
پانویس
- ↑ الاصابه، ج۴، ص۳۴۰.
- ↑ رجال طوسی، ص۴۹، ش۴۷.
- ↑ اصحاب الامام امیرالمؤمنین (ع)، ج۱، ص۳۳۵، ش۶۳۵.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۳۰-۸۳۱.