غری
غری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: غری در حدیث - غری در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطغری یکی از نام‌های نجف است. غریّ و غریّین به معنای زیباروی یا بنای زیبا، یا آلوده به خون است[۱].
مقدمه
- در تاریخ آمده که منذر بن امرء القیس حاکم حیره، در حال مستی دو ندیم خویش را کشت و چون به هوش آمد، دستور داد بر سر قبر آن دو دو گنبد یا مناره بسازند و داستان مفصّلی دارد.[۲] این منطقه در پشت کوفه قرار داشته و پیکر مطهر امیر المؤمنین (ع) را هم پس از شهادت در آن منطقه به خاک سپردند.[۳] ازاین‌رو به نجف، غریّ هم گفته می‌شد و کتاب‌هایی همچون "شعراء الغریّ" یا "فرحة الغریّ" منسوب به آن است. اهل نجف و ساکنان نجف را به همین جهت "غروی" می‌گویند. تواریخ از کشف محل قبر مخفی حضرت علی (ع) در زمان هارون الرشید خبر می‌دهند که وقتی او به طرف غریّین و ثویّه برای شکار رفته بود، از تجمّع و پناه بردن آهوان به تپه‌ای شگفت‌زده شد. یکی از پیرمردان بنی اسد را آوردند و ماجرا را پرسیدند، وی گفت قبر امیر المؤمنین (ع) در آن منطقه قرار دارد.[۴] سیّد بن طاووس کتابی دارد به نام «فرحة الغریّ» که به موضوع تعیین قبر علی بن ابی طالب (ع) پرداخته است[۵].
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۴۴۵.
- ↑ مروج الذهب، ج ۳ ص ۳۲۰
- ↑ معجم البلدان، ج ۳ ص ۷۹۰، شرح ابن ابی الحدید، ج ۱ ص ۱۶
- ↑ ارشاد مفید، ج ۱ ص ۲۶، مفاتیح الجنان، فصل زیارت امیر المؤمنین
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۴۴۵.