احمد بن محمد بن ابی‌نصر بزنطی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

آشنایی اجمالی

ابوجعفر احمد بن محمد بن عمرو بن ابی نصر بزنطی سکونی اهل کوفه، از موالی قبیله سکون، صحابی امام کاظم، امام رضا و امام جواد(ع) و راوی از آن بزرگواران بود.[۱] همچنین از داود بن سرحان، جمیل بن دراج و عبدالله بن سنان روایت کرده و محدثانی چون احمد بن محمد بن عیسی، محمد بن عبدالحمید عطار و دیگران از وی روایت نقل کرده‌اند. وی محدثی ثقه، فقیه، عالم و جلیل القدر بود[۲] و در سند بیش از ۷۸۸ روایت قرار گرفته است.[۳]

احمد نزد امام رضا و امام جواد(ع) موقعیت و منزلت خاصی داشت[۴] و کشّی گوید: بزرگان شیعه بر فقه و علم‌اش صحه گذاشته‌اند.[۵] وی در سال ۲۲۱ هـ درگذشت.[۶] آثار وی عبارت‌اند از: «الجامع النوادر»[۷] «المسائل»[۸] و «الحدیث»[۹].[۱۰]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۲۳۶.
  2. جامع الرواة، ج۱، ص۵۹.
  3. معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۲۳۶.
  4. رجال النجاشی، ج۱، ص۲۰۳.
  5. اختیار معرفة الرجال، ص۵۵۶.
  6. الفهرست (طوسی)، ص۱۹.
  7. الفهرست (طوسی)، ص۱۹.
  8. الفهرست (الندیم)، ص۲۷۶.
  9. الذریعه، ج۶، ص۳۱۲.
  10. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۲۱.