امام کاظم در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی

مقدمه

امام ابوالحسن، موسی بن جعفر(ع) ملقّب به کاظم، صابر، عبد صالح، سید^[۱]، در هفتم صفر۱۲۸ق در ابواء از توابع مدینه به دنیا آمد^[۲]. پدر ایشان امام صادق(ع) و مادر ایشان حمیده^[۳]، از بانوان، ستوده و پاکیزه بود^[۴]. مقصود از ابوالحسن، ابوالحسن الماضی و ابوالحسن اول در روایات امام کاظم(ع) است^[۵]. چنان‌که امام خمینی نیز اشاره کرده است^[۶]. امام کاظم بیست سال با پدر خود زندگی کرد و در بیست سالگی به امامت رسید. دوره امامت آن حضرت ۳۵ سال بود^[۷].^[۸]

↑ شریف قرشی، باقر، حیاة الامام موسی بن جعفر، ج۱، ص۵۳ - ۵۵.
↑ مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی العباد، ج۲، ص۲۱۵؛ اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الائمه، ج۳، ص۲؛ ابن صباغ مالکی، علی بن محمد، الفصول المهمة فی معرفة الأئمه، ج۲، ص۹۳۴.
↑ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج۲، ص۳۲۳؛ اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الائمه، ج۳، ص۲.
↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۴۷۷.
↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۲۲۶ و ۳۰۸.
↑ امام خمینی، شرح چهل حدیث، ص۲۱۳.
↑ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ج۴، ص۳۲۴؛ اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الائمه، ج۳، ص۳۰.
↑ رضوی، سید عباس، مقاله «موسی بن جعفر»، دانشنامه امام خمینی ج۹ ص ۶۱۶.