سلیمان بن جعفر جعفری در معارف و سیره رضوی

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۳۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

سلیمان بن جعفر بن ابراهیم بن محمد بن علی بن عبداللّه بن جعفر طیار، مکنی به ابومحمد طالبی جعفری، از یاران امام کاظم (ع) و راویان امام رضا (ع) است. این محدث جلیل القدر و بزرگوار از اولاد جعفر بن ابی طالب است، او یکی از ثقات اهل حدیث است، وی از اصحاب امام رضا(ع) بوده و پدرش نیز از راویان امام صادق(ع) است، او مورد اعتماد فقهاء و محدثین است و همگان او را امین و مورد اعتماد و مقبول القول می‌دانند، علمای رجال در کتب خود او را توصیف کرده و از وی تجلیل و تکریم می‌کنند.

شیخ در رجال خود او را از اصحاب امام کاظم و امام رضا(ع) ذکر کرده و وی را از ثقات می‌داند و احمد بن ابی عبدالله برقی هم او را از اصحاب امام کاظم و امام رضا(ع) می‌داند و در فهرست شیخ آمده که او کتابی تالیف کرده و احمد بن ابی عبدالله از وی روایت می‌کند، نجاشی هم او را از ثقات می‌داند و گوید او کتابی دارد که عبدالله بن محمد بن عیسی از وی نقل می‌کند.

کشی گوید: امام کاظم(ع) به سلیمان بن جعفر می‌فرمودند: ای سلیمان تو یک بار از رسول خدا(ص) متولد شده‌ای. گفت: آری، فرمودند: دو بار هم از علی(ع) متولد شده‌ای. گفت: آری، فرمودند: تو فرزند جعفر هستی؟ گفت: آری، فرمود: اگر عقیده‌ای که امروز داری نداشتی از هیچ کدام آنها سود نمی‌بردی.

او از امام رضا(ع) روایات زیادی در اصول و فروع نقل کرده است؛ ابوهاشم جعفری می‌گوید: در خدمت امام رضا(ع) بودیم، در آنجا عقل و ادب مورد مذاکره قرار گرفت، امام رضا(ع) فرمودند: ای ابوهاشم، عقل یک بخشش از طرف خداوند است، درصورتی‌که ادب را باید با مشقت به دست آورد، هر کس خود را به سختی اندازد می‌تواند عقل را به دست آورد، ولی هر کس بخواهد عقل را با تکلف تحصیل کند جز جهل چیزی به دست نخواهد آورد[۱].

کتاب فضل الدعاء مربوط به اوست[۲]. او نقل می‌کند: «حضرت رضا (ع) از پدران بزرگوار خویش نقل فرمودند که امام علی (ع) می‌فرمایند: پیامبر اکرم (ص) فرمودند: سه خصلت را از کلاغ بیاموزید: آمیزش در نهان، صبح زود به طلب رزق رفتن و احتیاط»[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. عطاردی قوچانی، عزیزالله، راویان امام رضا در مسند الرضا، ص۲۰۹-۲۱۰.
  2. معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۲۳۸؛ تفسیر عیاشی، ج۱، ص۲۱.
  3. عیون اخبار الرضا (ع)، ج۱، باب ۲۶، ص۵۳۰.
  4. محمدی، حسین، رضانامه ص ۳۹۹.