تمیم بن حذیم ناجی
مقدمه
- تمیم فرزند حذیم و به قولی حذلم و خزیم[۱] از طائفه ناجیه[۲] میباشد.
- شیخ طوسی، او را از اصحاب امیرالمؤمنین S به شمار آورده و مینویسد: تمیم در برخی از جنگهای زمان حضرت حضور داشته است[۳].
- برقی مینویسد: تمیم مردی شجاع و از قبیله نصر در صفین در رکاب امیرالمؤمنین S شرکت داشت[۴].
- نصر بن مزاحم در وقعه صفین رخدادهای مهمی را از تمیم نقل کرده که خود دلیل روشنی بر حضور و نزدیکی او با حضرت علی S در آن جنگ است، اینک یک نمونه از آن را ذکر میکنیم: جابر بن یزید جعفی از تمیم بن حذیم نقل میکند که او گفت: هرگاه امام علی S در جنگ صفین قصد رفتن به میدان رزم داشت، چون بر مرکب خود سوار میشد به اسم خدا سوار میشد و سپس میگفت: حمد و ستایش بر خدایی که به ما نعمتها داد و فضل بزرگش را شامل ما نمود، پاک و منزه است خدایی که اینها را مسخر ما ساخت و ما توانایی و قدرت حفظ و نگهداری آن را نداشتیم و بازگشت همه ما به سوی پروردگارمان است.[۵].
- بعد حضرت رو به قبله میایستاد و دستهای خود را به صورت دعا بلند میکرد و چنین میگفت: "بار پروردگارا، گامها به سوی تو بازگشته، و بدنها به زحمت افتاده، و قلبها به جانب تو فارغ شده، و دستها به سوی تو بلند گردیده و چشمها به جانب تو دوخته شدهاند"[۶].
- سپس این آیه را میخواند:رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ[۷].
- بعد میفرمود: «اَللَّهُ أَكْبَرُ اَللَّهُ أَكْبَرُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ اَللَّهُ أَكْبَرُ يَا اَللَّهُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا رَبَّ مُحَمَّدٍ اُكْفُفْ عَنَّا شَرَّ اَلظَّالِمِينَ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ اَلْعٰالَمِينَ `اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ `مٰالِكِ يَوْمِ اَلدِّينِ `إِيّٰاكَ نَعْبُدُ وَ إِيّٰاكَ نَسْتَعِينُ بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ اَلْعَلِيِّ اَلْعَظِيمِ »، بعد در آخر چنین میفرمود: "بار پروردگارا، خطر ظالمان را از ما دور کن".
- تمیم در پایان میگوید: این دعاها و آیات، شعار امیرالمؤمنین S در صفین بود[۸].[۹]
منابع
پانویس
- ↑ خلاصه علامه حلی و رجال ابن داوود و تنقیح المقال، ج۱، ص۱۸۶.
- ↑ ناجیه گروهی از قحطانیون و اشعربون که منسب به ابوموسی اشعری است میباشند.
- ↑ رجال طوسی، ص۳۶، ش۱.
- ↑ رجال برقی، ص۴.
- ↑ «اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى نِعَمِهِ عَلَيْنَا وَ فَضْلِهِ اَلْعَظِيمِ»؛ سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ}}«پاکا آن (خداوند) که این را برای ما رام کرد و ما را توان آن نبود و ما به سوی پروردگارمان برمیگردیم» سوره زخرف، آیه ۱۳-۱۴.
- ↑ « اَللَّهُمَّ إِلَيْكَ نُقِلَتِ اَلْأَقْدَامُ وَ أُتْعِبَتِ اَلْأَبْدَانُ وَ أَفْضَتِ اَلْقُلُوبُ وَ رُفِعَتِ اَلْأَيْدِي وَ شَخَصَتِ اَلْأَبْصَارُ »
- ↑ «خداوندا! میان ما و قوم ما به حق داوری فرما و تو بهترین داورانی» سوره اعراف، آیه ۸۹.
- ↑ وقعة صفین، ص۲۳۰.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۵۵-۲۵۶.