ازهر بن عبد عوف

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۴۰ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

وی فرزند عوف بن عبدعوف بن عبد الحارث از تیره زهره، از قریش[۱] است. برخی از تراجم نویسان او را به پدر یا جدش عبد عوف نسبت داده‌اند[۲] و همین، منشأ اختلاف و اشتباه تراجم نویسان در انتساب أزهر به عمو، پسرعمو، برادرزاده یا برادر عبدالرحمان بن عوف شده است[۳]. مادر وی «بکیره» یا «مکبره»[۴] دختر عبد یزید است که در مکه اسلام آورد [۵].

فرزندان ازهر، «عبدالرحمان»[۶] - در غزوه حنین شرکت داشت[۷] - «طلیب» و «مطلب» نام داشتند [۸] که دو نفر اخیر به حبشه هجرت کردند[۹] و همان جا درگذشتند[۱۰].

راوی احادیث او، عبدالله نامی از نوادگان اوست[۱۱]. ازهر در شمار کفاری بود که از رسول خدا (ص) خواست براساس پیمان صلح حدیبیه، ابوبصیر ثقفی را که از دست مکیان فرار کرده بود به آنان تحویل دهد [۱۲].

ازهر در فتح مکه ایمان آورد و از طلقا بود[۱۳]. وی در مراسمی که رسول خدا سقایت حاجیان را به عمویش عباس سپرد، حضور داشت[۱۴] و ابن عباس درباره اختلاف سقایتش با محمد بن حنفیه، ازهر را از گواهان خود قرار داد[۱۵].

وی یکی از چهار نفری بود که در زمان خلافت عمر، به نصب نشانه‌های حرم پرداخت [۱۶]. أزهر از رسول خدا (ص) حدیث نقل کرده[۱۷] و راوی روایت او فرزندش عبدالرحمان است. زهری از این عبدالرحمان روایت کرده است[۱۸][۱۹]

منابع

پانویس

  1. ابن سعد، ج۵، ص۱۸۶؛ طبری، ذیل، ص۵۵؛ ابن عساکر، ج۳۴، ص۱۸۸؛ ابن اثیر، ج۳، ص۴۲۱؛ ابن حجر، ج۴، ص۲۴۰.
  2. ابونعیم، ج۱، ص۳۴۳؛ ابن عبد البر، ج۱، ص۱۶۸؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۲؛ ابن حجر، ج۱، ص۱۹۹.
  3. ر. ک: ابن عبدالبر، ۱، ص۱۶۸؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۸ و ج۳، ص۴۲۱؛ ابن حجر، ج۱، ص۱۹۹ و ۲۰۰؛ صفدی، ج۸، ص۳۷۱.
  4. ابن عساکر، ج۳۴، ص۱۸۶.
  5. ابن سعد، ج۴، ص۱۲۴.
  6. ابن حجر، ج۱، ص۱۹۹.
  7. طبری، ذیل، ص۵۵؛ ابن عساکر، ج۳۴، ص۱۸۶.
  8. ابن سعد، ج۴، ص۱۲۴.
  9. ابن هشام، ج۱، ص۲۷۶؛ ذهبی، ج۱، ص۱۲.
  10. ابن اثیر، ج۵، ص۱۸۲.
  11. ابن سعد، ج۵، ص۱۸۶؛ ابن عساکر، ج۲، ص۵۵.
  12. ابن هشام، ج۳، ص۳۳۷؛ واقدی، ج۲، ص۶۲۴؛ طبری، تاریخ، ج۲، ص۶۳۸؛ ابن سید الناس، ج۲، ص۱۳۰.
  13. ذهبی، ج۱، ص۱۲.
  14. واقدی، ج۲، ص۸۳۸؛ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۶۹.
  15. واقدی، ج۲، ص۸۳۸؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۲.
  16. واقدی، ج۲، ص۸۴۲؛ ابن اثیر، ج۱، ص۱۹۲؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۰.
  17. طوسی، ص۲۶.
  18. بخاری، ج۵، ص۳۲۰؛ ابن عساکر، ج۳۴، ص۱۸۳.
  19. مرادی نسب، حسین، مقاله «ازهر بن سیحان»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۳۲.