رهاط
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
دره‌ای است در بطن وادی غُران؛ و وادی غُران در شمال عُسفان و در ۸۵ کیلومتری شمال مکه واقع است. رهاط را دره ای با چشمه‌های فراوان و درختان خرما گفته‌اند و فاصله‌اش را تا مکه در حدود ۱۵۰ کیلومتر برشمرده‌اند. در آثار متقدمین نیز، رهاط در سه میلی مکه[۱] و به نقل یاقوت حموی در فاصله سه شب راه تا این شهر و بر راه مدینه معرفی شده است.[۲] برخی نیز، آن را دهکده‌ای نه چندان بزرگ کوهستانی در نزدیک مکه و در کنار مسیر مکه به مدینه، در دره‌ای به نام «وادی غران» و نزدیک وادی «رهاط حدیبیه» گفته‌اند که در ایام جاهلی شاهد جنگی بین بنی سعد و بنی مسروح بود.[۳] در جاهلیت، رهاط منزل قومی از مضر به نام بنی هذیل بن مدرکة بود. آنان بتی خاص به نام «سواع» داشتند و همراه با جمعی دیگر آن را می‌پرستیدند.[۴] ابن کلبی ضمن بر شمردن این بت برای هذیل، از رهط به عنوان بخشی از اراضی ینبع – که دهی از دهات مدینه است - نام برده است.[۵] اما به نظر می‌رسد وی در این نظر به اشتباه رفته و همان گونه که بسیاری از اقلیم شناسان گذشته بدان اشاره کرده‌اند،[۶]این وادی از سرزمین‌های بنی هذیل است. امروزه این سرزمین، مسکن مشترک بنی الرّوقه از طایفه بنی عتیبه و مُعبَّد از تیره‌های قبیله بنی حرب است.[۷]
منابع
پانویس
- ↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۲، ص۶۷۸.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۰۷.
- ↑ ر.ک: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۰۷.
- ↑ ابن کلبی، الاصنام، ترجمه، ص۱۰۶؛ بکری، معجم ما استعجم، ج۲، ص۶۷۹.
- ↑ ابن کلبی، الاصنام، ترجمه، ص۱۰۶.
- ↑ ر.ک: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۰۷؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۲، ص۱۹۱.
- ↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۱۴۳-۱۴۴.