سنداد
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
این واژه - که هم به کسر سین و هم به فتح سین خوانده شده است -[۱] قصری است در عذیب.[۲] برخی نیز آن را نام نهری دانسته‌اند و در اثبات این گفته به شعری از ابودؤاد ایادی تمسک جسته‌اند. سنداد را از منازل ایاد گفته‌اند.[۳] ابن کلبی نیز ضمن برشمردن سنداد از منازل ایاد، این مکان را نهری بین حیره تا ابله برشمرده، آورده است که در این مکان، قصری بود که عرب عراق از آنجا حج خود را آغاز می‌‌کردند.[۴] این موضع در کتاب «معجم ما استعجم» نیز، نهری بین حیره تا ابله معرفی شده و از آن به عنوان یکی از منازل ایاد یاد شده است.[۵] برخی از اندیشمندان کنونی با تعیین حدود ابله و حیره و تطبیق آن با موقعیت جغرافیایی فعلی منطقه، سعی در مشخص کردن حدود این موضع کردند. آنان با معرفی ابله به عنوان شهرکی در کرانه دجله، آن را دقیقا در همان جایی دانستند که امروزه بصره بنا شده است. حیره هم از دیدگاه ایشان، به لحاظ موقعیت جغرافیایی در جایی واقع شده که امروزه شهر مقدس نجف در آن قرار دارد. بر این اساس، حدود تقریبی سنداد مکانی بین این دو شهر حدس زده شده است.[۶]
منابع
پانویس
- ↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۷۶۱؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۶۵.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۶۵.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۶۵-۲۶۶.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۲۶۶.
- ↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۷۶۱.
- ↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۲۹.