صلاح

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

صلاح، ضد فساد؛[۱] به معناى نیکى کردن و نیکوکار گشتن[۲] است. و صالح کسى است که انجام دهنده صلاح و ملازم و متمسک به آن باشد.[۳] برخى گفته‌اند: صالحان کسانى‌اند که در علم و ایمانشان به خدا و آنچه از نزد خدا آمده و نیز در صداقت، شهادت و توبه آنان خللى وارد نشده باشد و تمام عمر خود را در طاعت خدا و اموالشان را در راه رضاى او صرف نمایند.[۴].[۵]

صالحین در قرآن

در آیاتی از قرآن کریم، واژه‌های صالحین و صالحون بکار رفته است. به این نکته باید توجه داشت که صالح بودن و در زمره آنان قرار داشتن، غیر از انجام دادن عمل صالح است. در آیه ۹ سوره عنکبوت مى خوانیم: ﴿وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِي الصَّالِحِينَ[۶]

مقام صالحان، چنان ارجمند است که خداوند در قرآن کریم، پیامبرانى چون حضرت ابراهیم، حضرت اسحاق، حضرت یعقوب،[۷] حضرت لوط،[۸] حضرت اسماعیل، حضرت ادریس و حضرت ذوالکفل(ع)[۹] را از صالحان دانسته است.

نیز به این نکته هم باید توجه داشت که صالحان داراى مراتب‌اند؛ به این معنا که شامل انبیا و غیر ایشان مى شود.[۱۰]

فضایل صالحان

  1. اهل امر به معروف و نهی از منکر
  2. اهل ایمان
  3. اهل بندگی خدا
  4. بهره مندی از رحمت و تفضل و ولایت و نعمت الهی
  5. اهل صبر
  6. اهل بهشت و...[۱۱]

منابع

پانویس

  1. لسان العرب، ج۷، ص۳۸۴.
  2. فرهنگ فارسى، ج۲، ص۲۱۵۸، «صلاح».
  3. مجمع البیان، ج۳-۴، ص۱۱۱.
  4. روح المعانى، ج۴، جزء۵، ص۱۱۴.
  5. فرهنگ قرآن، ج۱۸، ص ۲۰۹و۲۲۰.
  6. «و آنان را که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند بی‌گمان در زمره شایستگان درمی‌آوریم» سوره عنکبوت، آیه ۹.
  7. ﴿وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ نَافِلَةً وَكُلًّا جَعَلْنَا صَالِحِينَ «و اسحاق را و افزون بر آن (نوه‌اش) یعقوب را به او بخشیدیم و همه را (مردمی) شایسته کردیم» سوره انبیاء، آیه ۷۲.
  8. ﴿وَأَدْخَلْنَاهُ فِي رَحْمَتِنَا إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ «و او را در (پناه) بخشایش خویش درآوردیم که او از شایستگان بود» سوره انبیاء، آیه ۷۵.
  9. ﴿وَإِسْمَاعِيلَ وَإِدْرِيسَ وَذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِينَ * وَأَدْخَلْنَاهُمْ فِي رَحْمَتِنَا إِنَّهُمْ مِنَ الصَّالِحِينَ «و اسماعیل و ادریس و ذو الکفل را (یاد کن) که همه از شکیبایان بودند * و آنان را در بخشایش خویش در آوردیم؛ بی‌گمان آنها از شایستگان بودند» سوره انبیاء، آیه ۸۵و۸۶.
  10. فرهنگ قرآن، ج۱۸، ص ۲۰۹و۲۲۰.
  11. فرهنگ قرآن، ج۱۸، ص ۲۰۹و۲۲۰.