پیروزی

مقدمه

نصرت و ظفر دادن^[۱]، پیروزی^[۲]، برطرف کردن اغلاق^[۳] و گشایش.

﴿إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُبِينًا﴾^[۴].

بنا بر آیات قرآن کریم، پیروزی از جانب خداوند تعالی به انبیا و رسولان و بندگان مؤمن به دلیل شکیبایی و استقامت عطا می‌گردد و نقش نصرت الهی به صورت مشهود و غیر مشهود در این پیروزی‌ها نمایان است: ﴿لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ فِي مَوَاطِنَ كَثِيرَةٍ وَيَوْمَ حُنَيْنٍ﴾^[۵].

در عصر نزول وحی، امدادهای الهی مانند دراختیارگذاشتن اطلاعات مورد نیاز پیامبر (ص)، افشای توطئه‌ها، معرفی خیانتکاران و ستون پنجم دشمن، ایجاد رعب و وحشت در قلوب دشمنان، ارسال توفان و بلاهای زمینی و آسمانی بر دشمنان، ارسال نیروهای کمکی و پشتیبانی از فرشتگان و ایجاد سکینه و اطمینان در دل مؤمنان به یاری و نصرت پیامبران و مؤمنان آمده و دین حق را یاری کرده است و این یاری در همه زمان‌ها جاری است (با اسباب و وسایل متفاوت) ﴿وَلَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ﴾^[۶].^[۷]

↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۶۹.
↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۸۴.
↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۲۱.
↑ «بی‌گمان ما به تو پیروزی آشکاری دادیم» سوره فتح، آیه ۱.
↑ «بی‌گمان خداوند در نبردهایی بسیار و در روز (جنگ) «حنین» شما را یاری کرده است؛» سوره توبه، آیه ۲۵.
↑ «بی‌گمان خداوند به کسی که وی را یاری کند یاری خواهد رساند» سوره حج، آیه ۴۰.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۳۷.