پیروزی در معارف و سیره حسینی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

پیروزی و گشایش، در قاموس عاشورا، "فتح"، تن‌ها پیروزی نظامی نیست، بلکه بیدارگری امّت و احیاء ارزش‌ها و ماندگاری نام و بالاتر از همه "عمل به تکلیف"پیروزی است، هر چند بصورت ظاهر، شکست نظامی پیش آید.

هدف سید الشهدا (ع)، نجات دین از نابودی و رسواگری ستم و باطل بود و این هدف تحقق یافت، پس آن حضرت پیروز شد، هر چند به قیمت شهادت خود و یارانش و اسارت اهل بیت. پس از عاشورا، آرمان حسینی زنده ماند و پیروانی یافت و حادثه کربلا، تأثیر خود را در نسل‌ها و قرن‌های بعد، باقی گذاشت و منشأ حرکت‌ها و نهضت‌ها شد. این خود یک پیروزی بزرگ است. امام سجاد (ع) نیز در پاسخ به "ابراهیم بن طلحه" که در مدینه از آن حضرت پرسید: چه کسی غالب شد؟ فرمود: هنگام اذان، معلوم می‌شود که چه کسی پیروز شد[۱]. این اشاره به همان بقاء مکتب و دین رسول الله در سایۀ نهضت حسینی است.

خود ابا عبدالله الحسین (ع) نیز فرموده است: «أَرْجُو أَنْ يَكُونَ خَيْراً مَا أَرَادَ اللَّهُ بِنَا قُتِلْنَا أَمْ ظَفِرْنَا»![۲] امیدوارم آنچه خداوند برای ما اراده کرده است، نیکو باشد، چه کشته شویم، چه ظفر یابیم.

با این دیدگاه، انسان حقجو و فداشدۀ در راه دین و خدا، همیشه پیروز است و به "احدی الحسنیین" دست می‌یابد و هر که از مسیر یاری حق کنار بود، هر چند جان سالم هم به در برده باشد، کامیاب و پیروز نیست. این نیز تعلیمی است که سید الشهدا (ع) در نامه‌ای که به "بنی هاشم" نوشت، به آن اشاره فرمود: «مَنْ لَحِقَ بِي اسْتُشْهِدَ وَ مَنْ لَمْ يَلْحَقْ بِي لَمْ يُدْرِكِ الْفَتْحَ»[۳]. هر کس به ما بپیوندد، شهید می‌شود، و هر که از پیوستن به ما بازماند، به "فتح" نمی‌رسد. پیروزی نظامی معمولا با غلبۀ نظامی دیگری از بین می‌رود؛ ولی پیروزی آرمانی، بخصوص وقتی همراه با فداکاری‌های عظیم و مظلومیّت باشد، در وجدان بشری اثر ماندگارتری باقی می‌گذارد و همیشه از میان نسل‌ها، حامیانی برای ایدۀ خود پیدا می‌کند.

این دیدگاه و برداشت نسبت به "فتحانسان مبارز را همواره امیدوار، با انگیزه و با نشاط قرار می‌دهد. امام خمینی فرمود: "ملّتی که شهادت برای او سعادت است پیروز است... ما، در کشته شدن و کشتن پیروزیم..."[۴]. و مگر پیروزی خون بر شمشیر، چیزی جز این است؟"محرم"، مصداق روشن این نوع پیروزی است. امام خمینی"ره"در این باره نیز می‌فرماید: "ماهی که خون بر شمشیر پیروز شد، ماهی که قدرت حق، باطل را تا ابد محکوم و داغ باطله بر جبهۀ ستمکاران و حکومت‌های شیطانی زد، ماهی که به نسل‌ها در طول تاریخ، راه پیروزی بر سر نیزه را آموخت... ماهی که باید مشت گره کردۀ آزادیخواهان و استقلال طلبان و حق گویان بر تانک‌ها و مسلسل‌ها و جنود ابلیس غلبه کند و کلمۀ حق، باطل را محو نماید"[۵][۶].

منابع

پانویس

  1. امالی، شیخ طوسی، ص۶۶؛ الامام زین العابدین، مقرم، ص۳۷۰؛ (اذا دخل وقت الصلاه فأذن و اقم، تعرف من الغالب).
  2. اعیان الشیعه، ج۱، ص۵۹۷.
  3. کامل الزیارات، ص۷۵.
  4. صحیفه نور، ج۱۳، ص۶۵.
  5. صحیفه نور، ج۳، ص۲۲۵.
  6. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۶۶.