افطار
مقدمه
کسی که روزه می‌گیرد و از خوردن و آشامیدن اجتناب می‌کند، هنگام اذان مغرب، روزه خود را باز می‌کند یعنی چیزی می‌خورد. به گشودن روزه "افطار" گفته می‌شود، در مقابل امساک که نخوردن است.
بهتر است روزه‌دار، روزه خود را با خوراک شیرین مثل خرما یا آب بگشاید و هنگام افطار کردن به یاد خدا باشد و دعای مخصوص بخواند. به زمان خوردنِ روزه هم افطار می‌گویند.
به عید فطر نیز از این جهت "فطر" گفته می‌شود که پس از یک ماه روزه‌داری، غذا خورده می‌شود. افطاری دادن به روزه‌دار از کارهای نیک است[۱].
